çok beğendiğim bir albüm oldu, inanılmaz içime sindi (sanki albümü ben yaptım aq)
ölüm bugün uyu, rezil ve yalnız, yeryüzünde bir akşam, duymuyor beni ankara.. her biri benim için top seviyede kayra parçalarına girdi.
1- Muhtemel son: Albümün en beğendiğim parçalarından biri oldu. Hem seçilen sample'ın yaşattığı soğukluk, hem kayranın sözler hem de klip için seçilen parçanın bu olmasıyla harika bir çalışma olmuş.
9.5/10
2- Yeryüzünde bir akşam: Yeryüzünde bir akşam, yeryüzünden uzakta! Vinyl Obscura harikalar yaratmış, Sample harika, sözler kesinlikle üzerine düşünülmeye değer, bir insan kayra parçasından daha ne ister ki! Önceki albümlerinden farklı olarak birinin hikayesini kurgulamaktan ziyade kendine ait hikayeyi anlatmayı tercih etmiş kayra ki bence bu pozitif bir değişim olmuş.
9.5/10
3- Ölüm bugün uyu: Kayra ilk defa bu düzeyde bir çeşitlilik oluşturabilmiş albümlerinde. Daha karanlık bir parça olmuş ama bunu da yapmış şerefsiz. Bir şarkıdaki en önemli unsurun atmosfer yaratmak olduğunun çok güzel bir kanıtı. Sample gayet basit ama şarkıdaki her şey o kadar uyumlu ki.
9/10
5- Duymuyor Beni Ankara: Biraz daha sıcak hissettiriyor ama albümün genelinde bahsedilen tedirginlik ve yalnlızlık hissini yine aktarmayı başarmış. Nakaratta başka bir vokalin de bulunması da kayraya yaramış belli. Ayrıca albümün adı bu olsa daha çok hoşuma giderdi.
8.75/10
6- Onlar şehre dönecek bir akşam: yine tedirginlik hissi, ama bu sefer sizi sakin bir şekilde tuttuğu için bir tedirginlik hissi var. Her an bişey olacak gibi hissediyorsunuz ve sözlerin umutsuzluğu da bunu destekliyor.
8/10
8- En ölü rockstar: Kayradan enteresan flowlar duyduğumuz bi parça olmuş. Ben gayet beğendim
8.25/10
9- mutsuzlar güzel güler: Albümün bu noktasına gelince insan o epik beati bekliyor ama tekrar dinleme eyleminde olduğum için o beatin asla gelmeyecek. Ama ona en yakın olanı bu o yüzden benimseyeceğim bu şarkıyı. Nakarat da hoş bu arada.
8.5/10
10- Fotoğraftaki herkes gitti: Beat, pek kayralık değil. Kayra da beate oturmayı çok becerememiş gibi geldi. En az beğendiğim parça oldu.
6.75/10
11- Rezil ve yalnız: Pek çok kişii favorisi olan parçaydı. Albümü terk etmek için harika bir tercih olmuş. Beat tam bir veda marşı için. Sözlerin beni en çok yakaladığı 2. parça oldu.
8.75/10
Yolda çok baba albümler var o yüzden şimdiden aoty etiketi yapıştırmak doğru olmaz ama büyük bir aday olduğu belli.
Büyük aoty adayı, özellikle kayranın rapci performansı asırı iyi. beatlerin tabiki hicbiri bi farazi beati etmez ama kayra hem söz yazımı hem de karanlık havasıyla o açıyı çok iyi kapatmış. Hayatı sorguladım dinlerken albümü.
En ölü rockstar favorim, bayadır dönüyorum.
albümde garibime giden bir husus var. kayra daha önce da poet gibi farazi gibi hatrı sayılan beatmakerların altyapılarına rap icra etmiş bir mc. çalıştığı hiçbir adam beatinde tag kullanmazken fonetik sanki free beat vermiş gibi tag koymuş her altyapısına. bence bu tutum çok absürt kaçmış. adam albümün hepsini fonetik'le ortaklaşa yapsa her beatte fonetik diyecek alkdjalksjd. ben olsam rica minnet bir şekilde onu koymaya çalışırdım. gerçekten sırıtmış yani.
kayra albümü beni o kadar çok heyecanlandırmamıştı, dinlediğim vakitte de şimdi o kadar sevilecek bir şey yakalayamamıştım. hayatınız düzene girdiğinde ve kendinizi mutlu hissettiğinizde sıkıntı veren parçalara ihtiyacınız çok kalmıyor, en azından benim için öyle.
albümdeki altyapılara ve sıkreçlere diyecek söz yok. bu anlamda çok iyi bir iş çıkarılmış ortaya.
ancak çok heycanlanmıştım ya., çok heycanlanmamak gerekmiş.
o heycanı yaşatan bir kaç parça var, ama geneli için bir heycan değil bu.
3 4 kez tekrarladım albümü. kendini dinletebilen bir albüm.
bi' kayra hayranı olarak albümü efsane buldum. şarkıları sürükleyici. a-bacchus'un işleri büyüttüğünü, vinyl obscuranında yaşadığını görmek güzel. altyapılar, scratchler mükemmel. sadece fotograftaki herkes gitti şarkısında azıcık hayal kırıklığına uğradım o kadar
11 şarkılık albümün 8'inde altyapılar a-bacchus'a ait, 3'ünde ise fonetik'i görüyoruz. albümün önce bu kısmına değinmek istiyorum, çünkü kayra, kariyerinin laneti olarak, her işinde farazi'yle yaptığı geçmiş dönem işlerle kıyaslanmak zorunda kalacak. bu bağlamda ele aldığımızda, tabi ki farazi düzeyinde olmasa da, a-bacchus ve fonetik'in iyi işler çıkarmış olduğunu düşünüyorum bu albümde.
scracthlerde ve mix & masteringde, kayra'nın bilindik ortakları bulunuyor, vinyl obscura ve da poet. iki sanatçı da isimlerinin hakkını vermiş.
gelelim albümün yazarlık ve rap kısmına.
üniversitenin dört yılında ve iş hayatımın ilk altı yılında olmak üzere toplam on yıl ankara'da yaşamış biri olarak, ankara'yla ilgili şarkıları ayrı bir özenle dinliyorum. hele güzel yapıldıysa ayrı bir beğeniyorum.
kayra bu albümde ankara ruhunu farklı bir açıdan yansıtmayı başarmış. belki biraz daha karanlık, biraz daha yıpranmış haliyle. üniversite öğrenciliği, underground rap ortamları ve ankara'nın insanı saran melankolik atmosferi. zaten iyi bir hikaye anlatıcısı olduğu için bu duyguları bana geçirmeyi başardı.
kayra açısından mekanın sanatına olan yansıması büyük bir ağırlık taşıyor. daha önce karabük ve istanbul'u da dinlemiştik kendisinden, şimdi de ankara'yı bir tema olarak görüyoruz.
vokal olarak önceki çalışmalarından bir farklılık görmüyoruz. bence burada kayra'nın yapabilecekleri belli, çok değişik bir vokal beklememek gerekiyor kendisinden.
bir de albüm kapağı hakkında bir aşırı-okuma yapayım: kapaktaki mezuniyet fotoğrafı kayra için hem üniversite öğrenciliği yılları, hem de "rap öğrenciliği" dönemi açısından ankara'nın mana ve önem taşıdığına işaret ediyor.
en ölü rockstar favorim oldu. ölüm bugün uyu, saklıkent, fotoğraftaki herkes gitti ile rezil ve yalnız diğer beğendiğim şarkılar.
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
