Bir eserinde eleştirdiği bir kişiye saldırılması üzerine,saldırganların yazılarının tesiriyle bunu yaptıkları suçlamasıyla çıkarıldığı mahkemede necip fazıl şunları söyler :
"Benim, müteşebbis sanıkları doğrudan doğruya azmettirdiğime dair elde hiç bir delil bulunmadığına, her şey yazılarımdan alınan ilhamla yapılmış farz edildiğinde ve bütün mes'ele böyle bir faraziyenin ceza hukuku bakımından suç teşkil edip etmeyeceği üzerinde olduğuna göre, bu davayı kökünden hall ve fasl edici bir misali takdim etmeliyim: Dünya edebiyatında kıskançlığın şaheseri (Otelle) dur. (Şekspir) in meşhur (Otelle) su. İmdi; hastalık derecesinde kıskanç bir koca, sırf bu hissi yüzünden karısını öldürse de cebinden (Otello) çıksa şu, kürsünün üzerine eğilmiş beni hayretle dinleyen kaytan bıyıklı savcı, (Şekspir) in iskeletine pranga vurulması için Londra Savcılığına müzekkere mi yazacaktır? Daha evvel de söylediğim gibi, her insanda, mücerrede ve umumi telkinlere karşı bir (fren) ve hareketini sırf nefsine bağlayıcı şahsi bir istiklal ve mesule duygusu olmak lazım gelmez mi? "
bu üzücü ve maalesef cahilliye karanlıklarının en koyu tonundan birinde meydana gelen bu meselenin bir yönü bu fakat bana kalırsa daha da önemli bir yönü var.
Pesimizm melankoli arabesk vs. Şeklinde farklı isimlerde görünen bu 'ağlama kültürü' diyebileceğimiz şeyin insan hayatında felaketten başka bir halta yaramaması.
artık şuna eminim ki yıllarca gömmeye uğraştığımız pop müzik,eğlence müziği olan kısmı itibariyle müzikal olarak ne kadar basit ve pespaye olursa olsun, pesimizm dalının meyvelerinden çok daha az zararlı ve hastalıklı.
Ben taladro gibi durmadan ağlayan tiplerin bu saçmalığı hakikaten bir an önce bırakmalarını istiyorum. fikrimin sebebi münferit olarak bu olay değil hatta tam tersi bu olay kendilerinin de dahil olduğu, ülkedeki bitmeyen bu arabesk kültürünün boş kafalar ve hastalıklı bünyelerdeki bir sonucu bir nevi. Insanın maddi manevi tüm enerjisini kara delik gibi çeken,ruhu mevhum bir kafese hapseden bu hastalıklı işi ne kadar erken sonlandırırsanız,hem kendinizin hem sizi dinleyen çoluk çocuk takımının ruh sağlığı için o kadar iyi olur. müzik dediğiniz şu gürültüyü yapmayı keserek herhangi bir problemi doğrudan çözemeyeceğinizin farkındayım ama safi zarar olan bu şeyin yokolup gitmesi ne açıdan bakarsak bakalım olumlu bir gelişme olurdu.
"Benim, müteşebbis sanıkları doğrudan doğruya azmettirdiğime dair elde hiç bir delil bulunmadığına, her şey yazılarımdan alınan ilhamla yapılmış farz edildiğinde ve bütün mes'ele böyle bir faraziyenin ceza hukuku bakımından suç teşkil edip etmeyeceği üzerinde olduğuna göre, bu davayı kökünden hall ve fasl edici bir misali takdim etmeliyim: Dünya edebiyatında kıskançlığın şaheseri (Otelle) dur. (Şekspir) in meşhur (Otelle) su. İmdi; hastalık derecesinde kıskanç bir koca, sırf bu hissi yüzünden karısını öldürse de cebinden (Otello) çıksa şu, kürsünün üzerine eğilmiş beni hayretle dinleyen kaytan bıyıklı savcı, (Şekspir) in iskeletine pranga vurulması için Londra Savcılığına müzekkere mi yazacaktır? Daha evvel de söylediğim gibi, her insanda, mücerrede ve umumi telkinlere karşı bir (fren) ve hareketini sırf nefsine bağlayıcı şahsi bir istiklal ve mesule duygusu olmak lazım gelmez mi? "
bu üzücü ve maalesef cahilliye karanlıklarının en koyu tonundan birinde meydana gelen bu meselenin bir yönü bu fakat bana kalırsa daha da önemli bir yönü var.
Pesimizm melankoli arabesk vs. Şeklinde farklı isimlerde görünen bu 'ağlama kültürü' diyebileceğimiz şeyin insan hayatında felaketten başka bir halta yaramaması.
artık şuna eminim ki yıllarca gömmeye uğraştığımız pop müzik,eğlence müziği olan kısmı itibariyle müzikal olarak ne kadar basit ve pespaye olursa olsun, pesimizm dalının meyvelerinden çok daha az zararlı ve hastalıklı.
Ben taladro gibi durmadan ağlayan tiplerin bu saçmalığı hakikaten bir an önce bırakmalarını istiyorum. fikrimin sebebi münferit olarak bu olay değil hatta tam tersi bu olay kendilerinin de dahil olduğu, ülkedeki bitmeyen bu arabesk kültürünün boş kafalar ve hastalıklı bünyelerdeki bir sonucu bir nevi. Insanın maddi manevi tüm enerjisini kara delik gibi çeken,ruhu mevhum bir kafese hapseden bu hastalıklı işi ne kadar erken sonlandırırsanız,hem kendinizin hem sizi dinleyen çoluk çocuk takımının ruh sağlığı için o kadar iyi olur. müzik dediğiniz şu gürültüyü yapmayı keserek herhangi bir problemi doğrudan çözemeyeceğinizin farkındayım ama safi zarar olan bu şeyin yokolup gitmesi ne açıdan bakarsak bakalım olumlu bir gelişme olurdu.
