asosyal olmak muhteşem bir şey, çünkü sosyal olmak çok zor bir şey. benim asosyal olacak kadar enerjim yok. bunu biraz daha açmak gerek.

sıradan insanların sosyallik dediği şey:
sigara çayla futbol konuşmak
starbucksta dedikodu
avm alışverişi
sokak taşlarında boş muhabbet

sorun asosyal olmak değil. sosyalliği yukarıdaki maddelere indirgeyen toplum normları.
yoksa benim tiyatrom var, okulum var, kursum var, boş zamanlarımda dizi film izleyip müzik dinliyorum, sayfam var insanlarla hip-hopla ilgili bir şeyler yazıyorum, blogum var hayat deneyimlerimi yazıyorum.
bu yukarıdaki mecralardan ve sanaldan arkadaşlarım var, az da olsa çok eskiden tanıdığım arkadaşımlar var, arada dışarı çıkıp eğleniyoz hayatımızdaki değişiklikleri birbirimize bildiriyoz birbirimiz için seviniyoz, ben bunu her gün yapamıyorum diye insanlar bana asosyal diyor sorun şu benim anlatacak o kadar şeyim yok ve her gün kendi hikayemi anlatmaktan sıkılıyom.

daha çok insanla kahve içip daha fazla dedikodu sosyal yapmaz. eğlenin, öğrenin.
kendini asosyal zannedenler büyük ihtimal henüz yolunu bulamamış insanlardır, yakında 1 şeyler çıkar fazla sosyal olmaktan kafayı yiyor insan.

avm lerin yemek katlarında yeterince vakit geçiremediğim için özür dilerim.