sene 2004, 15 yaşında falandım. arkadaşlarım satmıştı, herkes kötü davranıyordu ve çok hüzünlüydüm ergenlik hali olsa gerek. odamda 1 metrelik kolonları olan beko marka bir müzik setim vardı 90lardan kalma. samsun 216 sigarası ve skol marka bira içip bu albümü dinlerdim. birde o zamanki sevgilimle gittiğimiz ufak bir kafe vardı. orada çalışan ağabey bize çok sıcak davranırdı. sevimli gözüküyorduk galiba ne bilim. kaseti götürürdüm yanımda, o da teybe koyup dinlememize izin verirdi. sanki albümü kendim yapmışım gibi bir havaya girerdim bütün kafede çalıyor diye. bir de sıcak çikolata içerdik orada soğuk kış günleri. aynı dönem hiç unutmam okula yürüyerek giderdim sigaramı yakıp. sony walkmanimden dinlerdim. sınıfta sadece ben rap dinlediğim için herkes öcüymüşüm gibi davranırdı. geri kalan tayfa müslüm ve cengizydi. bir de bol pantolon giyiyorum diye o senelerde ara sokaklara her girdiğimizde serseriler laf atıp kavga çıkarırdı. işin komik yanı şimdi herkes bu müziği dinliyor ve saygı gösteriyor. o yıllarda herkes ezik gibi görüp aşağılıyordu. çok yazık.