Otuz albümü, Türkçe rap sahnesinin dinamik yapısını yansıtan bir parça ancak beta seviyesindeki ilk verse, beklentileri tam olarak karşılamıyor; bu da şarkının potansiyelinin tam anlamıyla ortaya konmadığı hissini veriyor. Beat seçimi ise beni düşündürüyor; funky tınılar beklentimi karşılamadı ve biraz daha ritmik farklılıklar katılsaydı bu iş çok daha eğlenceli olabilirdi. Her neyse, beta'nın lirik yeteneği umarım albümde daha fazla serpilir, çünkü onun ağzından çıkanlar, Türkçe rapin nostaljik ruhunu yeniden canlandırıyor (bkz: kültürel nostalji). Otuz, genellikle bir olgunluk ve tamamlanma dönemini simgelerken, Türkçe rap literatüründe ise geçiş süreçlerinin teması olarak ele alınabilir.