Yukarıda sanki baneva vesaire gibi umut vadeden bir newcomer'mış da herkesin hayalindeki çıkışı gerçekleştirememiş gibi bir portre çizmiş bazı arkadaşlar hakkında, ama ben buna katılmıyorum. kendisinin dört adet gayet ortalamanın üstünde, dinlemesi keyifli albümü var**. bu çok iyi bir rakam; pek çok sanatçının tüm kariyerini tarasanız dört adet iyi albümü çıkmayabiliyor.

üretken bir dönem geçirmiş, fena olmayan bir miktar kazanmış ve sonrasında gerek yapmak istediklerini yapmanın verdiği dinginlikten, gerek başından geçen birtakım hukuki meselelerden dolayı piyasadan büyük ölçüde çekilmiştir. normaldir. zaten yaptığı müzik de makinalı tüfek gibi üretmeye pek uygun değildir. son albümü * ortam albümü gibi gelebilir, ki bir noktaya kadar öyledir de, lakin içinde dedemin anadolu, eski jagged, normal, ölümün kuzeni gibi gavurların tabiriyle introspective, yani ceg'in kendine dönüp baktığı, içini açtığı bir sürü parça da vardır. kişisel kaynaklardan bu kadar beslenerek üretim yapmak insanı mental olarak fazlasıyla yorar; çok da sık yapılabilecek bir şey değildir. sagopa'nın da ayda yılda bir parça çıkarmasının büyük sebeplerinden biri de budur misal. sagoyla ceg çok alakasız gelmiş olabilir, ama demek istediğimi anladığınızı biliyorum.