67. dinlememden sonra beni saran efsane şaheser. şu ana kadar 66 defa şans vermek zorundaydım zira müzik zevki olmayan çağ dışı bir yobaz olmak istemiyordum. ama o 67. dinleyiş yok mu!!! dinlememle şok oldum, bimde yere kapaklanıp ağlamaya başladım.
biraz da sevmediğim, overrated bulduğum albümler için bir şeyler karalayayım dedim. yukarıdaki yorum da youtube'da gördüğüm yüzlerce like almış "17. dinleyişimde güzelliğini anladım" yorumuna ithafen yazılmıştır. başka bir yorumda da adamın biri albümden bir şarkıyı dinlerken wallmartta yere kapaklanmış, varoluşsal sancılar çekmiş falan.
bu tarz albümlerin en büyük sıkıntısı alt metninde "müzikten anlamayanların sevemeyeceği bir iş yapıyorum" mesajını vermesi. eserin sahibi olan rapçi bu triplerde belki değildir ama fanlarının bu triplerde olduğu kesin. şöyle ki; bir rap albümünde multi janralardan süzülen sesler duymak hiç de sorun teşkil eden bir durum değildir, bir rap eserinde pop ögeleri kullanmak hatta şarkı söylemek bile bence sıkıntı değildir, aynı şekilde bir albümde deneysel takılmak, özgün/herkesten farklı işler ortaya koymaya çalışmak da sıkıntı değildir. nitekim ben de yeni çıkmasına rağmen old school takılan bir parçaya rastlarsam biraz tüketir, takdir eder ama sonra büyük ihtimalle geri dönüp, golden age hiphop dinlemeye devam ederim. yani yukarıda saydığım yenilik ve modern dokunuşların hiçbir sıkıntısı yok. bakın şarkı bile söyleyebilir diyorum ya sıkıntı etmiyorum. amaaaaaaaaaaaaa tek bir şartım var. güzel müzik ortaya koyarsan. eğer sen biraz funk, biraz kanye, biraz pharell takılıp leş ötesi sesinle şarkı söyleyip, aslında çok farklı bir şey de ortaya koymamana rağmen inanılmaz övgülere mazhar oluyorsan ve tüm listelerde yukarılara oynuyorsan ben o işe salça olurum.
bu albümün aldığı en sinir olduğum övgü "tyler has a great singing voice." şaka mısınız abi? güzel ses mi duymadınız anlamıyorum ki. bir rapçinin diğerlerine göre az biraz bir şey okuyabiliyor olması güzel sesi olduğu anlamına mı geliyor? rapçilerin sesleri genelde bok gibidir abi neyini kasıyorsun. ulan abd'deki birbirinin kopyası tüm pop şarkıcılarının sesi bu adamdan iyidir be. insanların haddi olmayan işlere girişip övgü beklemeleri leş bir durum. bok gibi sesin var tyler. zaten güzel olsaydı rap yapmazdı doğruya doğru. yapabileceği tek şey rap içindeki entel feridun tayfayı kendine çekmek. ben ki hiç halk adamı değilimdir. tam bir kendini beğenmiş aristokratımdır. ama bu yarı cahil kolpa tayfa adamı halkçı yapar.
bu arada yukarıda albümü öven arkadaşlara değil bu laflarım ve eleştirilerim. çünkü hiçbiri bana rahatsızlık vermedi yabancı piyasadakiler kadar. ayrıca müzik zevklerini ve fikirlerini az buçuk biliyorum. mesela yukarıda adam albümde bir bütünlük var ve güzel tarafı bu demiş ki haklı bence de. tüm albüm tyler'in ilişkilerindeki sorunlar, kısır döngüler ve üzüntüler üzerine(aslında tek bir ilişki ve onun etkileri üzerine) ve albümün hem renk paleti hem de müzikal döngüsü çok tutarlı ve uyumlu.
neyse albümdeki şarkılara gelelim. çoğu leş. az biraz müzik dinliyoruz, çok şükür güzel şarkı nedir az biraz fikrimiz var. bu tarz konular özneldir çoğunlukla ama yok valla bir yere kadar. ben güzel bir şarkı dinlemek istesem bu garabeti mi dinlerim yoksa freddie mercury, sting, bruce springsteen veya levent yüksel mi dinlerim? tyler'ın albüm boyunca aynı cümleleri tekrar tekrar söyleyerek yaratmaya çalıştığı yapay duygu bombardımanı sadece ve sadece cringe başka hiçbir şey değil. ben bu amk müziğini güzel ve kafa sallayan bir beat eşliğinde yazılmış(kalin: lirikler) için dinliyorum. en söz odaklı müzik rap olduğu için rap dinliyorum. yoksa benim en çok dinlediğim müzik türü rap bile değil ki amk ve bunu derken rapi aşağılayan veya ben çok farklı müzik dinliyom moruk triplerinde olan dallamalar gibi de değilim. ancak bir rapçi farklı müzik türleri ile rapini harmanlayıp, farklı bir şeyler denediği iddiası ile çok cesur bulunuyor, sırf şarkı söylüyor diye "adam müzisyen abi", "sıradan rapçilerden değil tyler vibe adamı", "rapçi değil sanatçı ağbi" gibi argümanlarla savunuluyorsa orada dur demek durumundayım.
çünkü rap böyle kendini yenilemeyecek arkadaşım. rap böyle gelişip evrimleşmeyecek. rap böyle modernize ve çağdaş bir hale gelip en güzel eserlerini vermeyecek. bana göre ne kadar önde gelen müzik türü varsa en güzel eserlerini verdi ve üzerinden onyıllar geçti bile. "miles davis" ve "john coltrane" geçti. "michael jackson" ve "prince" geçti. "ludwig van beethoven" ve"wolfgang amadeus mozart" geçti, "metallica" ve "guns&roses" geçti. yok napalım kalite yerlerde. insan eski insan değil, müzik nasıl aynı olacak. bu sebeple eleştirmenlerin, onlara takılan sanat sepet tayfanın ve taklit poserların, kendini özel ve farklı hissetmek adına kalitesiz işlere büyük anlamlar yüklemesi hep beyhude bir çaba olarak kalacak. albüm ile ilgili o kadar benzer yorum var ki hepsi bir fabrikadan çıkıyor resmen "5. dinlememle albümün farkına vardım".(meali: albümü sevmek için kıçımı yırttım yoksa sadece hardcore hiphop seven bir adam olacaktım mazallah) "tyler's growth is awesome"(meali: herkes bunu diyor bir şey biliyorlardır heralde) "tyler's artistic evolution is insane"(meali: ne öyle kool g rap gibi mafioso rap mi yapacak hep, adam rapçi değil sanatçı ağbi)
insanlar yemin ediyorum ki güzel müzik dinlemek istemiyor. insanlar müzik zevleri ile tanındıkları aptal bir zümreye ait hissedip poz kesmek istiyor.