bana göre hiç fena bir albüm değil. elbette üstattan daha iyi bir albüm beklerdim ama beklentilerin altında kalan asıl osmancello bence. bazı beatler (mikroskop, bando ve neden acaba) ceza seviyesinin çok altında kalmış. üstadın "yer yer" alev alan kafiye takıntısı, vokalindeki robotikleşme ve sözlerindeki yüzeyselliğe (hepsini çok az yapmış yani) rağmen 47 yaşında hala çok iyi rap yaptığını gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. bu albümün zamanla çok daha saran albüm tiplerinden olduğunu düşünüyorum. beni şimdiden gittikçe daha da sarmaya başladı.

bir de, şu albüm değerlendirme konusunda çok aceleci davranıyoruz. tamam, singlelarda 3-4 dinlemede bir çıkarım yapmak normal de albüm değerlendirme işi zamana ihtiyaç duyuyor. bazen ilk 1-2 dinlemede aoty dedirtecek kadar etkileyen bir albüm, ilerleyen zamanlarda "lan o kadar da değilmiş" dedirtebileceği gibi; fazla gömülen bir albüm de "fena değilmiş lan" dedirtebilir. ben çıktığı günden beri 4 kez döndüm albümü. hala daha kapsamlı değerlendirecek kadar sindirebilmiş değilim ama ağır eleştirileri haketmediğinden emin oldum.

favorilerim; varsan varım, sonu yok, abaküs, ekinoks ve yalın ayak.