koronadan dolayı karantina döneminde royce da 5 9 ile dünyanın en boş beefinin başrolü olmuş yetenekli, rahatsız mc. bunlar görüntülü konuşma falan yapıyorlar ve paso birbirlerini triggerlıyorlar. olay ne mevzu ne bi sik belli değil. lupe bi ara silahını temizliyor, şarjörünü dolduruyor falan. royce için "kendini ispatlamak için götünü yırtıyosun, sağda solda 10 dklık freestyle yapıyosun" falan dediğini hatırlıyorum ama beef hakikaten bomboş. böyle olduğu için de ne çok yankı buldu ne de birbirlerine attıkları dissler baya kaliteli işler olmasına rağmen çok izlendi. yeteneklerinin çok çok altında üne ve popülariteye sahip 2 mc aslında çok sağlam bir hype olabilirdi ama olmadı. yani bir nevi "çünkü kel bi başta saç kadarken iyi müzisyen sayısı 2 tane iyi müzisyen düşmandı." asdfljasşfjsadfs.
ilk kurşun royce da 5 9'dan geldi.
bu parça birçok kişi tarafından bir dissten ziyade lirikal bir şölen olarak algılandı. royce abimiz de rap becerilerini en tepe noktada sergiledi. sade bir beat kullandı ve 6 dakika boyunca ne kadar kafiye, flow, teknik beceri, double entandre ne bok aklınıza gelirse yaptı. arada güzel laflar da çaktı ama asıl demek istediği çok aşikar ki ben senden daha iyi rapçiyim lupe demekti. 3.25'te "call me big cialis... diye başlayan bölümde yaptığı flow harika. bu şarkıyı hala arada açıp dinlerim. kendi kendime iyi bir beat mi iyi bir lirik mi sorusuna verdiğim cevaplardan olan bir parça.
lupe'den cevap gecikmedi ve mental olarak çok daha farklı bir yapıda olduğunu, husumeti farklı yorumladığını royce'a gösterdi.
bana öyle geliyor ki lupe royce'u gözüne kestirdi boş boş salladı ve adamı boşu boşuna tetikledi. birini disslemeye yer arıyor gibi bir hali olduğunu ve royce'u tuzağa çektiğini düşünüyorum. zira royce'un aksine bu parça baya baya punchlinelar ile dolu bir disstrack. hiç yeteneklerini sergileme derdinde olmadı ve direkt royce'a bilendi. aralarındaki beefe yaklaşım tarzları çok net ki baya farklı.
beat daha gergin, teknik olarak belki royce kadar kasmadı ama lupe'den bahsediyoruz, en kötü verse'ü bile iyidir. ki efsane lirikler ve teknik şov asla göz ardı edilemez ama olay punchlinelarda.
"The Problem is that you ain’t never had no Impact"
"I spit your verse to get immersed inside my enemy and to remind you that they have to go through you to get to me."
"Subtle subordination. Perpetual sidekick. That's sort of a station that you're used to. So you ain't got to get all extremely too personal on your albums when you're not surrounded by bigger artists to fucking boost you."
inanılmaz vurucu. rahatsız edici ve royce hayranlarını lupe hayranı yapacak cinsten. ortada bir beef varsa ki teknik olarak var, kazanan net lupe. lupe'nin yaptığı şey; rakibi deli gibi gölge boksu, footwork, artistik kombinasyonlarla şov falan yaparken, bir tane sol sağ ile rakibini indirmek gibi olmuş.
lupe işte maalesef böyle bir adam. baya yetenekli ama odak problemi var. hayır yani bu beef kariyerine ne kattı? neydin ne oldun? bir süredir de kendrick'e sallıyor. ben kendisini kendrick'ten daha çok dinlemişimdir ama kendrick'e birkaç yıldır sarmasının nedeninin çekememezlik olduğunu görüyorum. kariyeri de bana göre inişli çıkışlı. debut albümü olan food and liquor ve sonraki the cool seviyesine bir tek tetsuo and youth albümünde çıktı. son işi olan drill music in zion'da da farklı janraları birlikte kotarmak istedi, farklı sesleri harmanlamak istedi. herkesin deliler gibi peşine düştüğü yapay bir olgunlaşmanın kurbanı oldu bana göre. olm özellikle bu tyler ile birlikte çıkan müzikal olarak olgunlaşma, büyüme, çok iyi rap yapamasan bile artistik olarak iyi olma mevzusuna bir gün fena giydirecem de fırsat olmadı. mesela "x daha iyi rapçi ama y çok daha iyi bir artist ve sanatçı" falan. hasiktir amk. sinir olduğum kilit kelimeler. "artistry, growth, maturing, evolution." bu bağlamda lupe de sanki kendisinden bu tarz bir değişim ve evrimleşme bekleyen rap endüstrisinin kurbanı oldu gibi. olsun yine de severiz.
ha bi de. mural'i dinlemeyen var mı aranızda hala. duymamış olayım *
ilk kurşun royce da 5 9'dan geldi.
bu parça birçok kişi tarafından bir dissten ziyade lirikal bir şölen olarak algılandı. royce abimiz de rap becerilerini en tepe noktada sergiledi. sade bir beat kullandı ve 6 dakika boyunca ne kadar kafiye, flow, teknik beceri, double entandre ne bok aklınıza gelirse yaptı. arada güzel laflar da çaktı ama asıl demek istediği çok aşikar ki ben senden daha iyi rapçiyim lupe demekti. 3.25'te "call me big cialis... diye başlayan bölümde yaptığı flow harika. bu şarkıyı hala arada açıp dinlerim. kendi kendime iyi bir beat mi iyi bir lirik mi sorusuna verdiğim cevaplardan olan bir parça.
lupe'den cevap gecikmedi ve mental olarak çok daha farklı bir yapıda olduğunu, husumeti farklı yorumladığını royce'a gösterdi.
bana öyle geliyor ki lupe royce'u gözüne kestirdi boş boş salladı ve adamı boşu boşuna tetikledi. birini disslemeye yer arıyor gibi bir hali olduğunu ve royce'u tuzağa çektiğini düşünüyorum. zira royce'un aksine bu parça baya baya punchlinelar ile dolu bir disstrack. hiç yeteneklerini sergileme derdinde olmadı ve direkt royce'a bilendi. aralarındaki beefe yaklaşım tarzları çok net ki baya farklı.
beat daha gergin, teknik olarak belki royce kadar kasmadı ama lupe'den bahsediyoruz, en kötü verse'ü bile iyidir. ki efsane lirikler ve teknik şov asla göz ardı edilemez ama olay punchlinelarda.
"The Problem is that you ain’t never had no Impact"
"I spit your verse to get immersed inside my enemy and to remind you that they have to go through you to get to me."
"Subtle subordination. Perpetual sidekick. That's sort of a station that you're used to. So you ain't got to get all extremely too personal on your albums when you're not surrounded by bigger artists to fucking boost you."
inanılmaz vurucu. rahatsız edici ve royce hayranlarını lupe hayranı yapacak cinsten. ortada bir beef varsa ki teknik olarak var, kazanan net lupe. lupe'nin yaptığı şey; rakibi deli gibi gölge boksu, footwork, artistik kombinasyonlarla şov falan yaparken, bir tane sol sağ ile rakibini indirmek gibi olmuş.
lupe işte maalesef böyle bir adam. baya yetenekli ama odak problemi var. hayır yani bu beef kariyerine ne kattı? neydin ne oldun? bir süredir de kendrick'e sallıyor. ben kendisini kendrick'ten daha çok dinlemişimdir ama kendrick'e birkaç yıldır sarmasının nedeninin çekememezlik olduğunu görüyorum. kariyeri de bana göre inişli çıkışlı. debut albümü olan food and liquor ve sonraki the cool seviyesine bir tek tetsuo and youth albümünde çıktı. son işi olan drill music in zion'da da farklı janraları birlikte kotarmak istedi, farklı sesleri harmanlamak istedi. herkesin deliler gibi peşine düştüğü yapay bir olgunlaşmanın kurbanı oldu bana göre. olm özellikle bu tyler ile birlikte çıkan müzikal olarak olgunlaşma, büyüme, çok iyi rap yapamasan bile artistik olarak iyi olma mevzusuna bir gün fena giydirecem de fırsat olmadı. mesela "x daha iyi rapçi ama y çok daha iyi bir artist ve sanatçı" falan. hasiktir amk. sinir olduğum kilit kelimeler. "artistry, growth, maturing, evolution." bu bağlamda lupe de sanki kendisinden bu tarz bir değişim ve evrimleşme bekleyen rap endüstrisinin kurbanı oldu gibi. olsun yine de severiz.
ha bi de. mural'i dinlemeyen var mı aranızda hala. duymamış olayım *
