albümü beğendim. çok başka sulara yelken açtığı parçalar da var, ağzımıza bir tutam nostalji balı çaldığı bir parça da var, sert olup takır tukur punchlarla yardırdığı parça da var aşk kokan yumuş yumuş parçalar da var. haliyle bu çeşitlilik içinde herkesin hepsini beğenmesi hayatın olağan akışına aykırı ki zaten şehinşah çok uzun süredir pek çok insana ters gelen bir müzik anlayışıyla ilerliyor.


spesifikleşirsek en beğendiğim parçalar sırasız olmak kaydıyla;
su, neyin uğruna, yarım yamalak, circus, bana sen gerek, ciğerto, daadoh, dprsyn

çok az dinlediğim ve diğerleri kadar ilgi çekici bulmadıklarımsa;
derin aşk, nefes alama


çok geniş bir prodüktör kadrosuyla bu albümü yapmış şehinşah ki her beat birbirinden güzel, birbirinden yetenekli ellerden çıktığı belli oluyor. özellikle ciğerto, su ve yarım yamalak’ın prodüksiyonu için ardadidthis, cotard, archie ve arda gezer’e ayrı bir parantez açmak zorunda hissettim. gerçekten çok iyi iş çıkarmışlar.

son olarak ikarus bence bu yılın aoty’sidir. içinde barındırdığı duygu, şarkılarda ayrı ayrı dinleyiciye geçmiş. çıktığından beri dinliyorum ve kesinlikle sıkılmadım