sadece ilk iki single'ı dinlemiştim sonra albüm çıktı dinlemeye gözüm yemedi tüm albümü dedim ki dur şunu albüm dinleme modunda dinleyeyim. rolloutta zaten belli oldu albümün ağır olacağı. erteledim biraz, sonra bi gece ansızın açtım birinci şarkıdan kapattım shuffleı başladım dinlemeye. meditatif bir şey albüm dinlemek zaten. dünyada bi o albüm var bi de sen varsın dinleyici olarak. genius açmadım. türkçe albüm sonucta native dilim hahaha. klipleri izlemedim izlemeyi düşünmüyorum saygı duyuyorum her şarkının kliplendirilmesini ama o kadar sadece saygı duyuyorum buna.

gelelim ne hissettiğime; albüme bayıldım bittim. hatta 2 kere döndürdüm full albümü. ben albümde yaratılmış bir persona değil gerçek bir insan görüyorum bu benim için çok değerli ve bunun üstüne çok zekice yazılmış/söylenmiş barlar var. albümü sevme nedenim albümün soundu değil. şu beat iyiymiş fena kafa salladık type bir albüm değil. ben bu albümde benimle aynı olmasada yakın soruları soran ve bunlara kendince cevaplar vermiş birini buldum. arkadaslarima "abi ben bu albümü begendim haa" dedigimde fena taşlandım. tam böyle albümü dinlemeden "dinlenmez bu" denilecek bir sunumdaydı çünkü hahahah.

valla iyi bir şey dinledim. albüm dinlerken tek beklentim içimdeki duyguların kımıldaması valla server uraz biraz iyi bu konuda. ama herkese göre değildir diye tahmin ediyorum sevmen için bağ kurman şart oğlu şart. tek gecelik iliski gibi bir album degildi bunu net bir sekilde soyleyebilirim. vesselam