liriklerde "toplumdan koptum, ama onlarla yaşamaya da razıyım. toplumdan soyutum, artık hiçbir şey hissetmiyorum" havası hakim. albüm konsepti de zaten bu yönde. şarkılarda server'in ruh halinin tasvirleri kadar didaktik bir anlatım da mevcut. kalite olarak albümün geri kalanı öncesinde sunulan 3 şarkının altında. lirikalite yüksek, double rhyme'lar havada uçuyor.

albümdeki en büyük problem tüm şarkılar birbirinin devamı gibi, bütün bir şarkıdan parçalar alınmış sanki. hiçlik ve monotonluk mantığındaki bir albüm için bu bilinçli de yapılmış olabilir, bilemedim. son olarak beta'ya daha uygun bir selamlama beklerdim. tabi zorunda da değil. favorim susarsam kaybolacağım