fuat ergin hayatımda gördüğüm en kötü müzisyenlerden birisi olabilir. müziğin evrensel kuralı bellidir, iddia ettiği duyguyu geçirebilen müzik güzeldir, geçiremeyen kötüdür. bu jazz için de rap için de klasik müzik için de rock için de oda müziği için de değişmez. içinde bir şeyleri hareket ettirmeyen şarkılar kötüdür, ettirenler iyidir. fuat ergin'in müzisyenliği ve rapçiliği gerçekten çok kötü. ne şarkı okuma becerisi, ne söz yazarlığı, ne kafiye becerisi, ne ritim duygusu iyi. adam müzikle anılacak son kişi. insanın katlanarak ve utanarak dinlediği şey iyi müzik olamaz. eski rapçiler bayılıyor fuat respectlemeye; siz kısa paçalı donla gezerken biz fuat dinlerdik, fuat okulundan mezunuz, idolüm tupac değil fuat falan diye, fuat bu olayın başında 90'lar ve 2000'ler arasında iş bağlayan ağabey biçiminde birisi olduğu için bu kadar sevgi görüyor bana sorarsanız bu kişiler tarafından. hiçbirinin açıp fuat'ın yayınladığı bir şarkıyı dinlediğini düşünmüyorum.

gerçekte de fuat ergin dinleyen kimse yok zaten. instagram'da bulunan rap sayfaları yine ezbere ''üstadımız yayınladı'' diye paylaşır, takipçi çocuklar girer, dinlemez; ''#respect fuat yine yapmış'' yazıp çıkar. aynısını biz de yapıyorduk ergenken. ben ciddi ciddi zevk alarak fuat ergin dinleyen hiç kimseyle tanışmadım.