“Eski Sagopa” derken neyin kastedildiği tartışmaya açık bir konu. İlgili tweet'te ilgili Sago fanı “kits bpg romantizma saydam odalar” diye dört albüm ismi vermiş. Kronolojik sırayla da yazmamış, muhtemelen favori sırasıyla yazmış. Şimdi soru: “Bir Pesimistin Gözyaşları”, “Romantizma”, “Kötü İnsanları Tanıma Senesi” ve “Saydam Odalar” albümlerinde tek bir Sagopa mı var ki? Eğer öyleyse, bu tek bir Sagopa da aslında kendini yenileyen, farklı şeyler deneyen bir Sagopa olmaz mı? O zaman “eski” veya “yeni” diye iki ayrı Sagopa yok ki, sadece tek bir “eskimeyen Sagopa” var demektir. Eğer 4 albümde de farklı Sagopa'lar var dersek, o zaman bunlardan hangisi daha iyi sorusunu sormalıyız. Bildiğim kadarıyla bu albümlerden üçü (BPG, KİTS, Romantizma) farklı dinleyicilerce Sagopa'nın en iyi albümü olarak görülüyor. “Saydam Odalar”ı hem bu açıdan, hem de diğer albümlere nazaran biraz yeni bir Sagopa'yı içermesi açısından elersek elimizde üç farklı “eski Sagopa” kalır; peki bunlardan hangisi dönecek? KİTS'teki Sagopa en azından söylemleri itibarıyla geri dönmez gibi görünüyor. Elde kaldı iki. Bu albümlerin çıkış seneleri de 2004 ve 2005. Bu albümlerde Sagopa'nın sesi, vurguları falan bile bugünkünden farklı. Telif sıkıntısı sebebiyle artık skit kullanmadığını da söylemişti. Yani o Sagopa dönse bile “bir açıdan” / “bir ölçüde” dönmüş olur, böyle bir dönüş de döndüğüne dinleyicileri ikna etmeye yeter mi acaba?

Bu problemi bir kenara bırakırsak; “Eskiler eskidi.”, “Nostalji fanatikliği yapmayın.”, “Zamana ayak uydurun.”, “Eski Sagopa ilahiciydi.” gibi yorumları da ters açıdan duygusal söylemler olarak görüyorum. Sagopa'nın KİTS dönemindeki tavırları, kanaat önderliğine soyunuşu vs. eleştiriye açık; ama müziğini konuşursak bence Türkçe rap'te güzel bir yol açtı. Dinî-tasavvufî rap'i onun gibi derinlikli yapan pek kimse yok gibi. Onun da bariz nasihatçi şarkıları oldu ama dünyaya o pencereden bakan bireyin iç dünyasını yansıtma konusunda başarılı şarkıları da var bence.

Kitlelerin özentiliği, siyasi tercihleri vs. üzerinden Sagopa'yı topa tutmak ne kadar doğru bilmiyorum. Sagopa bir zamanlar adı geçen partinin konserlerinde yer almıştır, kitlesinde de bu açıdan sempati yaratmıştır vs.; ama insanlar kendi fikirlerini oluşturmayıp Sagopa'nın arkasına takılmışlarsa bu onların sorunu değil mi? Ayrıca biz “eski Sagopa” derken onun bu cephesini kastetmiyoruz ki, zaten kendisi de bu eski kimliğine sırt çevirdi. Yarın bir gün tekrar bir aydınlanma yaşar, tekrar dinî şarkılar yapar belki; orasını bilemem. Ama eski şarkılar yerinde duruyor, yeniden benzerlerini yapsa bile onlardan farklı olur. Ne demiş Orhan Veli, “(...) aynı şeyleri söyleyecek olduktan sonra ne diye yaşadım?”. (Bunu diyen adam 36 yaşında öldü ama. O yüzden, aynı şeyleri söylemekten, aynı şeyleri dinlemekten ve beklemekten o kadar da korkmayalım derim.)