kaynağı yunan mitolojisindeki oidipus karakteri, günümüze kalanlar arasında kendisinin anlatıldığı en bilinen eser de sophokles'in kral oidipus tragedyası.

annesi oidipus'e hamileyken bir kahin, doğacak çocuğun babasını öldüreceğini ve kadınla (annesiyle) birlikte olacağını söyler. annesi de bunun korkusuyla çocuk doğduktan birkaç gün sonra ayak bileklerini delerek bağlar ve kimsesiz bir yere bırakır. bu şekilde olayın önüne geçeceğini düşünür fakat yunan mitinde kehanet kavramının önemi çok büyük, haliyle de şaşmaz.

o işkence görmüş çocuk, bir şekilde canlı olarak bir kral ve kraliçeye ulaşır ve onlar tarafından evlat edinilir. yıllar geçer, çocuk büyür ve nihayet kehanet hepsi tarafından öğrenilir. oidipus de kehanetin üvey anne babası için geçerli olduğunu düşünerek şehri terk eder, onlardan uzaklaşmaya çalışır.

bu kaçış sırasında thebai'ye, yani gerçek anne ve babasının şehrine sığınacaktır. tam şehre girecekken babası ve birkaç adamı ile yolları kesişir ve oidipus bunları sıradan insanlar sanıp kavga çıkarır, sonucunda da babası ve birkaç adamı öldürür.

kehanet sonunda yavaş yavaş gerçekleşiyordur, oidipus doğduğu şehre girer. ne yazık ki kralın öldürüldüğü öğrenilir ve yeni bir kral seçmek gerekir, halk da yeni yeni tanıyıp güvendikleri oidipus'i kral yaparlar. fakat ortada küçük bir sorun var; yeni kral, eski kralın eşi olan kraliçe ile de evlenmelidir. oidipus ve annesi de birbirlerinden habersiz şekilde evlenirler ve çocukları olur, kahinin dediği şey de tamı tamına gerçekleşir. sophokles'in yazdığı thebai üçlemesini tavsiye ederim, devamında oidipus'in kızı antigone'un da hikayesini oldukça sevmiştim.

aslında burada bilinçli bir anne aşkı veya baba nefreti yok ama freud örnek vererek oluşturmuş bu tezini, ben de ona merak salıp eserleri okumuştum. mitolojide oidipus en çok acı çeken insan olarak anılır, dikkatli şekilde inceleyince pek de yanlış olmadığını görebiliyoruz.