herkesin kendi tercihidir kimse bir şey diyemez fakat artık rap müziğin kökenlerinden çok uzaklaştığını, kendini ifade etmek isteyen, ezilmiş kişilerin artık ezilenlikten çıkıp daha rahat yaşam sürmelerinden mütevellit kendini ifade ifade etmeye ihtiyacı kalmadığını unutmamak lazım. artık rap müzik ezilenlerin değil, parası olanların müziği. türkiyede 2017den dünyadaysa 2000lerin başından beri bu böyle. rap müzik uzun zamandır aşırı aşırı büyük olaylar hariç protestlikten çok uzak (black lives matter olayları bahsettiğim çok büyük olaylardan sayılabilir.). türkiyedeyse bu tarz olaylar maalesef artık rutin olduğu için sadece rapçiler değil sen ben gibi çinko karbon vatandaş bile, artık bişeylere isyan etmektense 2-3dk sinirlenip salmaya başladı. biliyorum biraz karman çorman bir entry olacak ama tekrar rap müziğin politize olmaktan uzaklaşmasına değinmek istiyorum, bunun birkaç nedeni daha olduğunu düşünüyorum. ilk olarak rap müziğin sanatçıya sunduğu özgürlük alanı bunun en temel sebeplerinden biri. rap müzik mainstream olmasıyla birlikte hiç bir türde bulamayacağınız kadar müzikal çeşitliliğe sahip oldu, bu da rap müzik dinleyen insanları politik sözler yazan insanları dinlemekten uzaklaştırıyor çünkü politik bir şeyler dinlemek insanı her zaman yorar ama adam belki işten belki okuldan çıkmış kafası zaten kazan gibi olmuş gidip bi daha onu strese sokacak bir şey dinlemek istemiyor, e rap müziği de çok seviyor, hemen elinin altındaki onlarca alt janradan birine yöneliyor. böylece rap piyasası içinde politik sözler yazanların tutunma şansı epey düşüyor. günümüzde hiç kalmamasının yegane nedeni de budur. rap olmasa başka yere gider bu dinleyiciler ne saçma argüman bu diyebileceğinizi tahmin ediyorum ama o iş öyle değil. ben mesela önceden politik şarkıları daha çok dinlerdim neden mi? çünkü rap piyasasında bugünkü kadar çeşitlilik yoktu ve ben rap dinlemek isteyen biri olarak ister istemez oraya yöneliyordum ama artık yönelmiyorum çünkü elimin altında bin türlü rap janrası var. rap müziğin politiklikten uzaklaşmasının ikinci sebebi de buna dayanıyor aslında, sanatçılar artık (fabrikasyon üretim yapanlar hariç ki kimse onlardan politik işler beklemiyor zaten.) işin bir şeyler söylemek kısmındansa sanatsal kısmına ağırlık vermeye başladı. uzun bir entry oldu akşam akşam (size göre sabah da olabilir gerçi * ) kafanızı şişirdiğim için özür dilerim, bir süredir benim de düşündüğüm bir şeydi biraz da iç dökme gibi oldu. iyi günler dilerim (kimsenin de buraya kadar okuyacağını sanmıyorum, okuyan olursa özelden yazsın sana teşekkür etmek istiyorum kardeşim.)