albüm başlığına "bugüne kadarki en iyi parçam" dediğinde beklentim tavan yapmıştı. shua'nın kalitesi zaten bir çoğumuzun malumu. çokluktaplural, tesbihime zar dizili gibi harikulade parçalarla compilation'larda hep farkını ortaya koyuyordu zaten.

parçayı alır almaz heyecanla dinledim. parçasını aldığım herkese "eline sağlık, şurası çok güzel olmuş, şurası olmamış" vb. yorumlar yapmaya çalışıyordum ama shua'ya "abi bu muydu en iyi parçan" yazmak istedim ilk dinlediğimde parçayı, elim gitmedi o an. iyi ki de gitmemiş ve öyle bir hata yapmamışım. dinledikçe çok sevdim. albümü youtube'a upload ettiğim gece, tüm parçaları tek tek yüklemekle uğraşırken gece boyu "bunlar senin kumların" dinledim son ses evde, hani bir pesimistin gözyaşları introsundaki skitteki gibi oldu benim için bu parça. "tekrar çaldım, tekrar çaldım ve farkettim ki çalmadan duramaz olmuşum..."