söylemlerinin içeriğinden bağımsız bir şekilde yavuz video boyunca her cümlesinin yeterli etki yarattığını hissettiği anda derin bir haz duyuyor, problem ise konuşmasının yarattığı etkiyi görme imkanı kayıt anında yok dolayısıyla video şizofrenik bir hâl alıyor. muhtemelen kendi için yarattığı misyonu o kadar içselleştirmiş ki her belirlediği amaca uygun olduğunu hissettiği cümleyi kurduğunda mutlu oluyor ancak bu konuya bu kadar öncelik vermesinin kendine uzun vadede zarar vereceğini düşünüyorum.

videonun içeriğiyse inanılmaz kötü, hem khontkar'ın hem yavuz'un konuşmasını utanmadan dinlemek imkansız, ben psikoloji öğrencisi olarak gözlemim devamlı olacak mı diye merak ettiğimden bir süre izledim. yoksa 3 dakikadan fazlası işkenceye dönüşen bir video.