Sagopa Kajmer'in askerlik öncesi dönemine hayran birisi olarak, biraz analiz yapacağım. Bu albümü gözümde bir pesimistin gözyaşlarından daha başarılı yapan bazı noktalar var.

Bunlardan belki de en bariz olanı dengeli vokal kullanımı. bpg'de silahsız kuvvet döneminden kalma olduğunu düşündüğüm bağırmalı backvokaller var, ana vokaller ise sert okunmuş. Buna rağmen romantizma'nın vokalleri daha yumuşak, daha dengeli, oturmuş hissiyatı veriyor. Compressor kullanımı da bunda etkili.

ikincisi mix mastering. Bpg'nin mixinde bazı problemler var. Örneğin backvokallerin çok belirgin olup ana vokali bastırması, bassların yüksek olması, bazı şarkıların mixi belirgin şekilde farklı olup albümdeki bütünlüğü bozması. Bunlar albümü amatör gösteriyor. Romantizma'da ise bu sorunlar giderilmiş. Her şey yerli yerinde.

üçüncüsü ise düetler. Gözlemlediğim kadarıyla sözlüğün geneli sagopa ile dr. fuchs, kasırga düetlerini seviyor. Ben ise sevmiyorum. Romantizma'da ise kolera düeti dışında rahatsız eden bir düet yok. Albümdeki yabancı mc'leri severek dinliyorum, dört dörtlük verse'ler girmişler ve Sagopa'nın yanında amatör durmuyorlar. Açıkçası Fuchs ile sago yan yana gelince arada uçurum oluşuyor. Bir de Romantizma'da leadri düeti var, fena sayılmaz. Eğer ki 1000 feat albüme dahil edilseydi featler konusunda daha büyük eleştirilerim olurdu.

Eminim birçoğumuz için bpg çok özel bir albüm olsa da ben oyumu romantizma'dan yana kullanıyorum. Albüme de 9,5/10 veriyorum. (Yarım puanı senin yüzünden kırdım kolera!)