hasta hasta youtube'da dolaşırken bu çocuğun canlı yayın yaptığı bir videosunu gördüm. kendi kendini çekiyordu. boğazında bir sargı vardı. chat'ten kafanı göster falan yazdılar. çocuk kamerayı bi çevirdi, kafası yarısına kadar içine göçmüş. harbiden de vurmuşlar çocuğu kafadan. artık hayatının sonuna kadar bu görüntüyle yaşamak zorunda.

diyeceğim şu ki değmez be abicim, harbiden değmez. bu rollenmeler, belde emanet, mahallede şekil kovalamalar gerçekten değmez. kaybedecek bir şeyi olmayan delinin teki çıkar, kafana şarjörü doldurur. bu işler böyledir.

trajikomik olan şey memlekette bu muhabbetlerin para, uyuşturucu ya da çete kaynaklı değil de safi artistlik üzerinden yaşanması. tanımadığın biri ile internet üzerinden bomboş bir kavga edip adres veriyorsun, gelip kafana sıkıyor.

bunun edebiyatını da yapamazsın ki. gözünün altında gözyaşı dövmesi bile yaptıramazsın. o kadar şaka gibi bir olay. şarkında "kardeşim vuruldu, mahallem yanıyor" muhabbeti bile çekemezsin. kılıçla yaşayan kılıçla ölür bile diyemiyor insan. olsa olsa doğal seçilim gibi bir şey yaşandı der geçersin. diyeceğim şu ki ne kadar aptal hayatlar yaşadığınızın farkına varın. değmez.