Uzun bir albüm olduğu için değerlendirmesi de biraz uzun olacak. Uzatmadan başlayacak olursam:
1. Sinekler Soğukta Salak 3/5
Albümün orta sıradaki parçalarından biri olsaydı fazla tekrar eden nakaratıyla albümün genel akışına ters düşebileceğini düşündüğüm bu parça, albümün girişinde kullanıldığında tam yerinde olmuş diyebilirim. Sözlerin içeriğiyle albümün genel teması üzerine fikir oluştururken, No.1’in özellikle İst. Trip öncesi albümlerinden aşina olduğumuz o karanlık, yer yer derdo, yer yer boş vermiş atmosferi albümün daha ilk verse’üyle hissetmemiz açısından güzel bir giriş bence.
2. Siyah Bayrak 3.5/5
No.1’in son online konserlerinin birinde söylediği üzere ve tabi ki adından da anlaşılacağı üzere önceki albüm için hazırlanan bu parçanın, albümdeki “No.1 Diskografisi Özeti” havasını tamamlaması açısından aslında bu albüme daha uyduğunu düşünüyorum. Sözlerde klasik İst. Trip sonrası No.1 tarzı görmemizle beraber, trap sound’u dahilinde bunu kabul edilebilir buluyor, bu No.1’i çok sevemesem de şarkıyı Türkçe Rap Banger listeme ekliyorum. (Albümdeki en catchy nakaratlardan biri ayrıca)
3. Disco 5/5
“Beat’te Farazi, No.1 on the track”. Parçayla ilgili başka bi şey demeye gerek yok, yine de kısa bi değerlendirme yapacak olursam, nakaratı aynı ucu açık biten kitaplar ya da filmler gibi hayal gücümüze bırakılan bu parçayla beraber albüm yavaş yavaş çıkarıp sallamaya başlıyor.*
No.1’in kariyeri boyunca belki de en iyi yaptığı şey olan samimi şekilde kendini ifade etmeyi bu parçada da büyük ustalıkla yaptığını düşünüyorum. Bunun yanında, sık yaptığı şekilde eski parçalarına gönderme yapmayı burada da ihmal etmemiş. (Uçak Kazası, Düş O Zaman, Bana Bu Siyah Layık vs.)
Not: Şarkı sonunda kendinizi “Bi’ serseriyim ve böyle iyi” diye mırıldanırken bulanlar yalnız değilsiniz.
4. Harikalar Diyarında 2 2.5/5
Siyah Bayrak parçasına benzer bi vibe’ı olmakla beraber, her açıdan (beat, sözler vs.) onun biraz gerisinde olan, bana göre albümdeki zayıf parçalardan biri. Yine de tr piyasasındaki ortalama bi parçadan kötü olduğunu sanmıyorum. Güzel göndermeler içeren 2.verse ve son kısımdaki hook hatırına 2.5 verip kendisini uğurluyoruz.
5. Uçurumlar 4.5/5
İlk dinleyişte girişiyle “Sample nerden acaba” dedirten, Çağrı Sinci’nin daha geniş kitlelerce tanınmasına ön ayak olacağını düşündüğüm (toksik kitleyi düşününce iyi mi emin değilim), Aras isimli sesi güzel arkadaşı keşfetmemi sağlayan parça. Çağrı Sinci’nin yarı derdo yarı protest tarzına No.1’in çok iyi uyum sağladığını düşünmekle beraber, “Birlikte kazanana şirket, kaybedene aile denir.” sözü bana Şehinşah’ın "Arkadaş" parçasındaki “Benimle kaybedersen ailedensin.” sözünü hatırlattı, bu şarkının ardından iyi gidiyor, neyse konuyu dağıtmayalım.
Bunlar dışında, No.1’in albümdeki ikinci Farazi beat’inde de melodiyi mırıldanması çok güzel bir detay ve bir nevi respect olmuş. Ek olarak, dinlerken bana herhangi bir dizide albümden çalacak ilk parça bu olacak gibi geldi, hissikablelvuku buldu diyip Aga’ya da selamı çakalım *.
6. Hastane 3.5/5
Albümün yükselerek artan ivmesi üzerine ufak bir ihtiyaç molası kıvamında olan Hakkı Bulut-Tanrı Sarhoşu Korur sample’lı bu enstrümental de No.1’in enst. projesi olan punk*art’taki işleriyle benzer sound’da olmuş, çoğu No.1 enstrümentalinde olduğu gibi sonuna kadar sıkmadan dinletiyor.
7. Trip Gang 2.5/5
Diksiyonuna noldu abi Xir’in? Öncesinde de kusursuz bi şekilde söylediğini iddaa etmiyorum fakat verse’ün neredeyse yarısını sadece “Ta tata tata” şeklinde duydum, Xir’in son çıkan birkaç parçasında yaşanılan bu sıkıntı burada da devam etmiş, söyledikleri anlaşılmıyor. Onun dışında ikilinin geçmişte yaptıkları parçalara kıyasla Trip Gang’in sadece Tsubasa’dan iyi olduğunu söyleyebilirim. Listemde Junkie Jumping’in önüne geçecek kadar sevemedim maalesef.
Ek olarak, No.1’in verse bitirişinden de anlaşıldığı üzere Şam’ın verse’ünü yetiştiremediği parça bu parça. Keşke Şamo da olsaymış, şahsen No.1’le söz yazımı açısından çok uyumlu olduklarını düşünüyorum.
8. Sarhoş 4.5/5
Sarhoş, 1/3’ini geride bıraktığımız albümün içinde bana eski No.1’i en çok hatırlatan parçalardan biri oldu. Feliçita Mehmet Skit’iyle başlayan parçada No.1, eski hitlerinden Bu Benim Hayatım, Gecenin Gürültüsü, biraz daha eskiye gidecek olursak Aklını Kaçırma, Kalmadım ve nicesinde hissettirdiği içtenliği, çaresizliği, kaybetmişliği bana bu parçada da aynı şekilde aktarabildi.
9. Kör 4/5
No.1’in müziğe geri dönüşünden itibaren çıkan benzer konsept ve sound’daki Canavar, Karabasan teklilerine kıyasla bu parçayı daha başarılı buldum. İlk kez bu parçada duyduğum Melis Karaduman’ın vokalinin de No.1’i iyi tamamladığını düşünüyorum. Nakaratı falan da catchy bence, müzikal açıdan da doyurucu, güzel bi parça.
10. Kron1k 3/5
Tracklist’te ilk gördüğümde Ç. Sinci düetiyle beraber, ayrıca albüme de adını verdiği için, en çok beklediğim 2 şarkıdan biriydi. Ancak, No.1’in iyi verse’ünün ardından, Ahiyan nakarattan itibaren maalesef şarkıyı gittikçe düşürüyor. Seven elbet olacaktır, ben de normalde kendisini sevmekle beraber Ahiyan’ın bu parçadaki vokalini beğenmedim, ek olarak verse’ünü de zayıf buldum. Bu ortaklığın potansiyelini yüksek gördüğüm için mi bilmiyorum, beni hayal kırıklığına uğrattı.
11. Panzehir 3.5/5
Bu parça için sözlü bir punk*art eseri dersek yanlış olmaz heralde. Bu parçayı ayrıca albümün ikinci yarısında artacak olan deneysel sound’un da bir habercisi olarak görüyorum. Chill modda, kafanız da rahat durumdaysa* parça akıp gidiyor.
12. Mavi Dolunay 2/5
Albümde en zayıf bulduğum iki parçadan biri. Albümde bu parça yerine başka bir drill sound’lu No.1 parçası olan Uçak Kazası olsa kimse ses çıkarmazdı heralde. No.1’e göre vasat bir verse sonrası gelen prozodi yetmezliği içeren nakarat baya keyif kaçırıyor. Neyse, 21 parçalık albümün tamamı üst düzey olamazdı diyip bir sonraki parçaya geçiyorum.
13. Yarım Kalan Sigara 5/5
Farazi, No.1, Melek Mosso. No.1’in Top 3’ünde rahatlıkla yer alabilecek bir iş, mükemmel. Tek kötü yanı replay attırmaktan albümün diğer parçalarına geçişi zor hale getirmesi lol. Ayrıca No.1, Farazi beatlerine eşlik etme geleneğini burada Melek Mosso’ya devretmiş, bu da yine çok güzel bir detay.
14. Nefes Al Zombi 3 4.5/5
Parçanın adından dolayı oluşan önyargımın aksine No.1’in buradaki performansı bence çok iyi. Nakaratta No.1’i daha önce hiç duymadığımız şekilde autotune’lu bir vokalle duyuyoruz, ben şahsen albümdeki çeşitliliği artırma açısından da, duyum açısından da bu tercihi beğendim. No.1’in trap altyapıya en uyum sağladığı parça olabilir. 1:51’de giren beat switch sonrasında da şarkı uçuşa geçiyor resmen.
15. Çevirme 1/5
Bazıları No.1’le birlikte olmak üzere albümde 8 parçanın beatinde ismi bulunan Doğucan Çamlı, bu parçada zayıf bir vokal performansı göstermiş, No.1’in de özensiz verse’lerinden biri gibi geldi. Şarkı sonundaki fade out da kulağa çok kötü geliyor, bence albümün en zayıf parçası.
16. Bataklık 2 3/5
Girişte nakaratın biraz uzadığını düşünüyorum, onun dışında Maes son zamanlardaki formsuzluğuna kıyasla bu parçada daha iyi iş çıkarmış. Kendi albümünde solo şekilde bulunan serinin ilk şarkısının da güzel bir devamı olmuş bence. No.1’in verse sonuna doğru okumasında duraklamalar var, o kısımlar garip geldi sadece.
17. Rock tha Bellz 2.5/5
Albümdeki diğer punk*art eserleri kadar iyi bulmasam da dinlenebilir bulduğum bir enstrümental parça, orta şeker bence.
18. Olmasa da Olur 2 4.5/5
Nefes Al Zombi 3 ile beraber isminden dolayı önyargılı yaklaştığım bir başka No.1 parçası. Arka arkaya gelen uzun parçaların ardından bir anda başlayıp biten tadımlık derdo bi şarkı. Nakarat sonrasında albümde ilk kez duyduğumuz elektro gitarın şarkıya kattığı psychedelic havayı çok sevdim. Albüm için zirvede bitiriş yapabilecek bir parçaymış bence. Onun dışında Fuat respect’i de şaşırttı, No.1’den kendisine ilk kez geliyor sanırım.
19. Dünyadan Düşmüş Intro (Demo) 2/5
No.1’in ses tonundan dolayı Siyah Bayrak albümü zamanlarından kalma bir demo gibi geldi. Yaklaşık bir ay öncesinde kendisi albümle ilgili haber verirken rahatsızlığından ötürü tüm şarkıları albüme yetiştiremediğinden bahsetmişti, bu da muhtemelen onlardan biri. Bitmiş haliyle gayet güzel bi parça olabilecekken bence bu haliyle “olmasa da olur”.
20. Exodus 4/5
Albümdeki en iyi punk*art işi. Skit’te belirtilen sözü* Heidegger’ın söylediğine dair bir kanıt bulamadım fakat zamanının öncü varoluşçu filozoflarından birine atıf yapmışsa zenci’nin bir bildiği vardır diyoruz ve albümün final parçasına geçiyoruz.
21. Zararına 4/5
Siyah Bayrak albümüne yetişmeyen bir başka parça olan Zararına, albümde belki de en çok eski No.1 tadı veren şarkı olabilir, gerçi 5 yıllık bir parça olduğunu düşünürsek normal*. Bence güzel bir kapanış şarkısı fakat albümün smooth şekilde değişen genel müzikal temasının biraz dışında kaldığını düşünüyorum. Yine de listelere alınabilecek bi parça bence.
albüm geneline puanım subjektif olarak 3.75'ten 4/5
1. Sinekler Soğukta Salak 3/5
Albümün orta sıradaki parçalarından biri olsaydı fazla tekrar eden nakaratıyla albümün genel akışına ters düşebileceğini düşündüğüm bu parça, albümün girişinde kullanıldığında tam yerinde olmuş diyebilirim. Sözlerin içeriğiyle albümün genel teması üzerine fikir oluştururken, No.1’in özellikle İst. Trip öncesi albümlerinden aşina olduğumuz o karanlık, yer yer derdo, yer yer boş vermiş atmosferi albümün daha ilk verse’üyle hissetmemiz açısından güzel bir giriş bence.
2. Siyah Bayrak 3.5/5
No.1’in son online konserlerinin birinde söylediği üzere ve tabi ki adından da anlaşılacağı üzere önceki albüm için hazırlanan bu parçanın, albümdeki “No.1 Diskografisi Özeti” havasını tamamlaması açısından aslında bu albüme daha uyduğunu düşünüyorum. Sözlerde klasik İst. Trip sonrası No.1 tarzı görmemizle beraber, trap sound’u dahilinde bunu kabul edilebilir buluyor, bu No.1’i çok sevemesem de şarkıyı Türkçe Rap Banger listeme ekliyorum. (Albümdeki en catchy nakaratlardan biri ayrıca)
3. Disco 5/5
“Beat’te Farazi, No.1 on the track”. Parçayla ilgili başka bi şey demeye gerek yok, yine de kısa bi değerlendirme yapacak olursam, nakaratı aynı ucu açık biten kitaplar ya da filmler gibi hayal gücümüze bırakılan bu parçayla beraber albüm yavaş yavaş çıkarıp sallamaya başlıyor.*
No.1’in kariyeri boyunca belki de en iyi yaptığı şey olan samimi şekilde kendini ifade etmeyi bu parçada da büyük ustalıkla yaptığını düşünüyorum. Bunun yanında, sık yaptığı şekilde eski parçalarına gönderme yapmayı burada da ihmal etmemiş. (Uçak Kazası, Düş O Zaman, Bana Bu Siyah Layık vs.)
Not: Şarkı sonunda kendinizi “Bi’ serseriyim ve böyle iyi” diye mırıldanırken bulanlar yalnız değilsiniz.
4. Harikalar Diyarında 2 2.5/5
Siyah Bayrak parçasına benzer bi vibe’ı olmakla beraber, her açıdan (beat, sözler vs.) onun biraz gerisinde olan, bana göre albümdeki zayıf parçalardan biri. Yine de tr piyasasındaki ortalama bi parçadan kötü olduğunu sanmıyorum. Güzel göndermeler içeren 2.verse ve son kısımdaki hook hatırına 2.5 verip kendisini uğurluyoruz.
5. Uçurumlar 4.5/5
İlk dinleyişte girişiyle “Sample nerden acaba” dedirten, Çağrı Sinci’nin daha geniş kitlelerce tanınmasına ön ayak olacağını düşündüğüm (toksik kitleyi düşününce iyi mi emin değilim), Aras isimli sesi güzel arkadaşı keşfetmemi sağlayan parça. Çağrı Sinci’nin yarı derdo yarı protest tarzına No.1’in çok iyi uyum sağladığını düşünmekle beraber, “Birlikte kazanana şirket, kaybedene aile denir.” sözü bana Şehinşah’ın "Arkadaş" parçasındaki “Benimle kaybedersen ailedensin.” sözünü hatırlattı, bu şarkının ardından iyi gidiyor, neyse konuyu dağıtmayalım.
Bunlar dışında, No.1’in albümdeki ikinci Farazi beat’inde de melodiyi mırıldanması çok güzel bir detay ve bir nevi respect olmuş. Ek olarak, dinlerken bana herhangi bir dizide albümden çalacak ilk parça bu olacak gibi geldi, hissikablelvuku buldu diyip Aga’ya da selamı çakalım *.
6. Hastane 3.5/5
Albümün yükselerek artan ivmesi üzerine ufak bir ihtiyaç molası kıvamında olan Hakkı Bulut-Tanrı Sarhoşu Korur sample’lı bu enstrümental de No.1’in enst. projesi olan punk*art’taki işleriyle benzer sound’da olmuş, çoğu No.1 enstrümentalinde olduğu gibi sonuna kadar sıkmadan dinletiyor.
7. Trip Gang 2.5/5
Diksiyonuna noldu abi Xir’in? Öncesinde de kusursuz bi şekilde söylediğini iddaa etmiyorum fakat verse’ün neredeyse yarısını sadece “Ta tata tata” şeklinde duydum, Xir’in son çıkan birkaç parçasında yaşanılan bu sıkıntı burada da devam etmiş, söyledikleri anlaşılmıyor. Onun dışında ikilinin geçmişte yaptıkları parçalara kıyasla Trip Gang’in sadece Tsubasa’dan iyi olduğunu söyleyebilirim. Listemde Junkie Jumping’in önüne geçecek kadar sevemedim maalesef.
Ek olarak, No.1’in verse bitirişinden de anlaşıldığı üzere Şam’ın verse’ünü yetiştiremediği parça bu parça. Keşke Şamo da olsaymış, şahsen No.1’le söz yazımı açısından çok uyumlu olduklarını düşünüyorum.
8. Sarhoş 4.5/5
Sarhoş, 1/3’ini geride bıraktığımız albümün içinde bana eski No.1’i en çok hatırlatan parçalardan biri oldu. Feliçita Mehmet Skit’iyle başlayan parçada No.1, eski hitlerinden Bu Benim Hayatım, Gecenin Gürültüsü, biraz daha eskiye gidecek olursak Aklını Kaçırma, Kalmadım ve nicesinde hissettirdiği içtenliği, çaresizliği, kaybetmişliği bana bu parçada da aynı şekilde aktarabildi.
9. Kör 4/5
No.1’in müziğe geri dönüşünden itibaren çıkan benzer konsept ve sound’daki Canavar, Karabasan teklilerine kıyasla bu parçayı daha başarılı buldum. İlk kez bu parçada duyduğum Melis Karaduman’ın vokalinin de No.1’i iyi tamamladığını düşünüyorum. Nakaratı falan da catchy bence, müzikal açıdan da doyurucu, güzel bi parça.
10. Kron1k 3/5
Tracklist’te ilk gördüğümde Ç. Sinci düetiyle beraber, ayrıca albüme de adını verdiği için, en çok beklediğim 2 şarkıdan biriydi. Ancak, No.1’in iyi verse’ünün ardından, Ahiyan nakarattan itibaren maalesef şarkıyı gittikçe düşürüyor. Seven elbet olacaktır, ben de normalde kendisini sevmekle beraber Ahiyan’ın bu parçadaki vokalini beğenmedim, ek olarak verse’ünü de zayıf buldum. Bu ortaklığın potansiyelini yüksek gördüğüm için mi bilmiyorum, beni hayal kırıklığına uğrattı.
11. Panzehir 3.5/5
Bu parça için sözlü bir punk*art eseri dersek yanlış olmaz heralde. Bu parçayı ayrıca albümün ikinci yarısında artacak olan deneysel sound’un da bir habercisi olarak görüyorum. Chill modda, kafanız da rahat durumdaysa* parça akıp gidiyor.
12. Mavi Dolunay 2/5
Albümde en zayıf bulduğum iki parçadan biri. Albümde bu parça yerine başka bir drill sound’lu No.1 parçası olan Uçak Kazası olsa kimse ses çıkarmazdı heralde. No.1’e göre vasat bir verse sonrası gelen prozodi yetmezliği içeren nakarat baya keyif kaçırıyor. Neyse, 21 parçalık albümün tamamı üst düzey olamazdı diyip bir sonraki parçaya geçiyorum.
13. Yarım Kalan Sigara 5/5
Farazi, No.1, Melek Mosso. No.1’in Top 3’ünde rahatlıkla yer alabilecek bir iş, mükemmel. Tek kötü yanı replay attırmaktan albümün diğer parçalarına geçişi zor hale getirmesi lol. Ayrıca No.1, Farazi beatlerine eşlik etme geleneğini burada Melek Mosso’ya devretmiş, bu da yine çok güzel bir detay.
14. Nefes Al Zombi 3 4.5/5
Parçanın adından dolayı oluşan önyargımın aksine No.1’in buradaki performansı bence çok iyi. Nakaratta No.1’i daha önce hiç duymadığımız şekilde autotune’lu bir vokalle duyuyoruz, ben şahsen albümdeki çeşitliliği artırma açısından da, duyum açısından da bu tercihi beğendim. No.1’in trap altyapıya en uyum sağladığı parça olabilir. 1:51’de giren beat switch sonrasında da şarkı uçuşa geçiyor resmen.
15. Çevirme 1/5
Bazıları No.1’le birlikte olmak üzere albümde 8 parçanın beatinde ismi bulunan Doğucan Çamlı, bu parçada zayıf bir vokal performansı göstermiş, No.1’in de özensiz verse’lerinden biri gibi geldi. Şarkı sonundaki fade out da kulağa çok kötü geliyor, bence albümün en zayıf parçası.
16. Bataklık 2 3/5
Girişte nakaratın biraz uzadığını düşünüyorum, onun dışında Maes son zamanlardaki formsuzluğuna kıyasla bu parçada daha iyi iş çıkarmış. Kendi albümünde solo şekilde bulunan serinin ilk şarkısının da güzel bir devamı olmuş bence. No.1’in verse sonuna doğru okumasında duraklamalar var, o kısımlar garip geldi sadece.
17. Rock tha Bellz 2.5/5
Albümdeki diğer punk*art eserleri kadar iyi bulmasam da dinlenebilir bulduğum bir enstrümental parça, orta şeker bence.
18. Olmasa da Olur 2 4.5/5
Nefes Al Zombi 3 ile beraber isminden dolayı önyargılı yaklaştığım bir başka No.1 parçası. Arka arkaya gelen uzun parçaların ardından bir anda başlayıp biten tadımlık derdo bi şarkı. Nakarat sonrasında albümde ilk kez duyduğumuz elektro gitarın şarkıya kattığı psychedelic havayı çok sevdim. Albüm için zirvede bitiriş yapabilecek bir parçaymış bence. Onun dışında Fuat respect’i de şaşırttı, No.1’den kendisine ilk kez geliyor sanırım.
19. Dünyadan Düşmüş Intro (Demo) 2/5
No.1’in ses tonundan dolayı Siyah Bayrak albümü zamanlarından kalma bir demo gibi geldi. Yaklaşık bir ay öncesinde kendisi albümle ilgili haber verirken rahatsızlığından ötürü tüm şarkıları albüme yetiştiremediğinden bahsetmişti, bu da muhtemelen onlardan biri. Bitmiş haliyle gayet güzel bi parça olabilecekken bence bu haliyle “olmasa da olur”.
20. Exodus 4/5
Albümdeki en iyi punk*art işi. Skit’te belirtilen sözü* Heidegger’ın söylediğine dair bir kanıt bulamadım fakat zamanının öncü varoluşçu filozoflarından birine atıf yapmışsa zenci’nin bir bildiği vardır diyoruz ve albümün final parçasına geçiyoruz.
21. Zararına 4/5
Siyah Bayrak albümüne yetişmeyen bir başka parça olan Zararına, albümde belki de en çok eski No.1 tadı veren şarkı olabilir, gerçi 5 yıllık bir parça olduğunu düşünürsek normal*. Bence güzel bir kapanış şarkısı fakat albümün smooth şekilde değişen genel müzikal temasının biraz dışında kaldığını düşünüyorum. Yine de listelere alınabilecek bi parça bence.
albüm geneline puanım subjektif olarak 3.75'ten 4/5
