hiçbir zaman tam olarak kid cudi eksenindeki hype'ı anlamadığımı itiraf etmeliyim. önceki çok övülen işlerinde bile yapabileceğim en büyük övgü "eşsiz" işler olmalarıydı. kimse onun gibi yapmıyor, evet doğru. ama bu övgüye değer miydi emin olamıyordum. bu albüm beni biraz daha farklı düşünmeye itti.

kid cudi gerçekten fiyasko sayılabilecek bir albüm run geçirdi (indicud, speeding bullets to heaven vb.), büyük ruhsal bunalımlar ve madde bağımlılığı da cabası. hepsinden sıyrılıp, özgün ve deli gibi vibe'a sahip bu albümü bırakması beni baya mutlu etti. bu albüme mükemmel diyemem ama kesinlikle doğru yolda bir ilerleme ve gayet sağlam.

damaged için kurşun atılıp kurşun yenir.