aklımın bi köşesinde nüksediyor sürekli. kanserli hücreyi söküp atamazsın ya o misal. belirli belirsiz saatlerde boğazıma sert bir yumruk gibi saplaniyor. sigarayida bıraktım. ne yapılır ki? yazıp çizmekten başka elimde bir meziyet yok.. günün ışımasını bekleyip bi hışımla uyuyacagim monoton bir gece. faydasız. aynı zamanda zararlı.