insanların izlediği bir filmde, dinlediği bir şarkıda katarsise ulaşması diye bir olay vardır..
yavaş yavaş yükselirsiniz, zirve noktasında boşalma, tatmin (katarsis) gerçekleşir ve tatmin duygunuz biraz seyrelerek stabil bi şekilde devam eder. şarkı tok bir sesle başlıyor, yükseltiyor, sik amı yırtar kısmında zirveye ulaşıyorsunuz, sonrası stabil bir ritim. vadettiğini veriyor yani fazlasıyla. şarkının dengesini kuran lirikal kısımda ise, alpha'nın vörsünde yani...sosyolojik çıkarımlar ve cinsiyetçiliğe keskin bir dille eleştiri var. tabi ki tanrıya her gün trap yaptığı için şükrettiğim ravend bu kadar şeyi istemsizce, yeteneği doğrultusunda yapıyor. zaten kime neden anlatsın, uğraşsın, sarkastik bi mc benim gibi. taktım beşe şarkısı bence tamamen taşak kalıbına uygun. albümde kafama göre yaparım, louis vuitton kefen gibi trape çok sert ve yerinde eleştiriler içeren şarkılar da var. biraz çıkarın şu at gözlüklerini.
(bkz: kodein içmeyin sakın)