Hakkında çok tartışılmış bir şarkı ben de kendi yorumumu paylaşayım.
Karaçalı’nın bu tarz bakış açısının sebebi aslında tarihte ve psikolojide gizli.
çok basit bir şekilde, ortalama bir türk’ün istediği şey aslında "türklerin yenilmemesi".
türkler asırlar boyunca süper güç olarak yaşarken, 1700 yılından itibaren (rönesans) (Fransız devrimi) avrupa’yla baş edememeye başladı ve avrupa tarafından ezildi.
bu durum atatürk’e kadar devam etti ve atatürk'le birlikte türkler tekrar kazanmaya başladı.
ancak tabi halktaki o "devasa imparatorluklardan neredeyse sömürge haline düşme" durumunun yarattığı psikolojik travma hala devam ediyor.
eğitim sistemiyle de halka bunun iyice öğretilmesi ve korku pompalanması da bu tahribatı keskinleştirdi.
o yüzden türklerin bugün istediği asıl şey daha fazla yenilmemek ve kazanmak.
bugün Türkiye abd'nin en büyük müttefiki fakat dünya çapındaki anketlerde abd’den en fazla nefret eden halkın türkler çıkmasının sebebi; abd'nin güçlü olup türkiye'ye bir şeyleri dikte edebilmesi yüzünden.
Ermenilere antipati duyulmasının sebebi; ermenilerin abd'yi ve avrupa'yi kullanarak türkiye'yi soykırımı kabul etmeye "zorlaması" yüzünden.
Kürtlere duyulan nefretin sebebi; kürtlerin türklerle savaşma "cüretini" (pkk) gösterebilmesi yüzünden.
Yani bunca nefretin Kürtlerle, Ermenilerle, ırkçılıkla falan alakası yok.
ermeni soykırımı konusunda bir sürü etkenler olsa da (mesela avrupa'da soykırıma uğrayan Türkleri kimsenin umursamaması, ermeni soykırımı emrini verenlerin ittihatçılar ve gerçekleştirenlerin kürtler olması, bugünkü türk nüfusunun çoğunluğunu oluşturan balkanlar ve kafkaslarda katliamdan anadolu'ya kaçan türklere ‘siz ermenileri katlettiniz’ denmesi vb).
fakat asıl mesele ise ermenilerin türkleri buna "zorluyor" olması.
dünya çapında organizasyonlar yaparak her yerde soykırım konusunu türklerin önüne çıkarmaları, soykırımı politik bir koz olarak kullanmaları ve hatta hayattaki tek amaçlarının türklere soykırımı kabul ettirmek gibi gözükmesi (ki zaten öyle).
bu yüzden türkiye'de belki de en çok antipati duyulan ırklar ermeniler bir de kürtler.
mesela ermeniler "biz artık diasporayla Türkleri sıkboğaz etmeyeceğiz bu meseleyi tamamen türk ve ermeni haklarının vicdanına bırakıyoruz" deseler türkiye ermeni soykırımına daha ılıman yaklaşır zamanla kabul de eder.
bir de burdan kürt sorununa da atlayayım;
Kürtler cumhuriyetin kuruluşundan itibaren irili ufaklı bir sürü isyanda bulundu 1980’lere kadar bu isyanların hepsi devlet tarafından bastırıldı. Fakat 1980’lerden itibaren Kürtlerin işi iyice ilerletip pkk’yı kurmaları ve savaş ilan etmeleri Türklerde büyük şaşkınlık yarattı. türkler uzun süre bilgi eksikliğinden dolayı pkk'yı kürtlerin içindeki marjinal grup olarak gördü. Bununla birlikte akp sorunları düzeltmek için biraz çaba sarfedince, ancak pkk'da buna rağmen saldırıya devam edince önümüze çok farklı bir tablo çıktı.
Türklerin mantığı; "kürtler haklarını alsınlar ama bizi buna zorlayarak yapmasın, tamamen silah bıraksınlar, politika yapsınlar ve onlara haklarını türkler versin, yani kazanan olarak son karar türklerden çıksın".
kürtlerin mantığı da aşırı milliyetçi olduğundan "bu hakları bize sike sike vereceksiniz" düşüncesinden dolayı, iki taraf malesef uzlaşamıyor.