açıkçası sahura kalkmer benim için bir pesimistin gözyaşları ve romantizma albümlerinden ibarettir. hatta ben sahura kalkmer dinliyorum demem bpg dinliyorum derim. benim için sahura kalkmer bu iki albüm ve bunların dışındaki bir kaç şarkıdan ibarettir. benim hoşuma giden en çok bpg tarzı pesimist şarkılarıdır sahu'nun. beni karanlık, içi zebani dolu diyarlara götürür bpg şarkıları. gotik diyorum ben kendimce. yani sıkı bir bpg hayranıyımdır. rapten kopmama rağmen bpg benim için yeri asla değişmeyecek bir albümdür.

romantizma albümünden sonra sahuraya bitmiş gözüyle bakarım. bana göre bitmiştir. benim aradığım müziği yapmıyordur sahura kalkmer artık. evet pesimisttir de, kör savaşçı gibi, 24 gibi karanlık müzikler yapmıyordur. beni çeken onlar.

ama bu şarkı yok mu..

bu şarkı sahura kalkmer'in karanlığını kısıp işi sadece hüzne bıraktığı soft pesimist tarzının çıkardığı en iyi şarkılarından biridir bence. kalp hastası albümü de "evet eskisi gibi yapmıyorum bu müziği ama hala dinlenecek işler ortaya koyabiliyorum" der bizlere. yılların bpgcisi "bpg-romantizmadan sonra sahu yok hükmündedir abi!" kafasındaki beni bu şarkı top ediyor evet. büyük konuşmamak lazım. sahu yapar, biz de yine yapmışsın abi diyip dinleriz. çok büyük adam bu sahura kalkmer.