Kendi ürettiği ya da okuyarak, izleyerek, dinleyerek etkilendiği fikirleri şarkılara yazıyor rapçiler. Şarkısını dinlediğinde "vayy be hiç bu açıdan düşünmemiştim bu konuyu" dedirtiyor bazen dinleyiciye. Bazen takdir ediyorsun düşüncelerini, bazen ilham alıyorsun. Duruşu, cesareti, kültürü ilham veriyor ve hayran bırakıyor kendine.

Sonra aynı adamın twitterdan yazdıklarına bakıyorsun. Gözlerine inanamıyorsun tekrar bakıyorsun. Aklına inanamıyorsun tekrar okuyorsun. Buz gibi bir su dökülüyor başından aşağıya. Şarkılardaki o alim adam, kanaat önderi, ideoloji önderi, akım lideri, filozof adam gitmiş yerini cahilce düşünceler yazan bir adam gelmiş.

Bana öyle geliyor ki; en iyi düşüncelerini rap yazarken kullanıyorlar. Çöp olması gereken, dile getirmemeleri gereken, şarkıya koymaya layık görmediği düşünceleri de sosyal medyadan paylaşma hatasına düşüyorlar.

Film senaristleri ve yönetmenlerinin kült bir film çektikten sonra kullanmadıkları sahneleri yayınlamayıp, silmeleri gibi bir erdemli tutumu sergileyemiyorlar.

Sonrası malum. Bol Sözlük'te yeni bir başlık yeni bir konu yeni bir tartışma.