seçici ve kolay beğenmeyen bir insan olarak gayet beğendim albümü.

her ne kadar zorlama olduğunu düşünsem de istanbul trip karşı olduğum bir oluşum değil. ama yalnızken daha iyi müzik yapmış bence no.1. ki onlarla beraber yaptığı henüz iyi bir işini görmüş de değilim. ''trip tape'' parçası iyiydi ama orda da no.1 kötüydü. bir de önceki entrylerde değinildiği gibi ciddi bir samimiyetsizlik vardı no.1'in son 2-3 yılki işlerinde. bu sebepten ben de feci soğumuştum. ama bu albüm samimi ve içten olmuş. kendini ısrarla bir kalıba sokmaya çalışmadan, özenmeden ve kendisi olarak yazmış, söylemiş. dinlerken hep eski halini hatırlattı bana. bir de ''insanat bahçesi'' parçasında biraz müptezhel albümü havası var, altyapı benzerliğinden dolayı ezhel dinliyor gibi hissettim.

bu arada albümün youtube'da yayınlanmaması şık olmuş. ''can ağbiiii''ci ergenlerin olmadığı yerde dinlemek daha iyi hissettirdi.

son olarak çalma listeme sadece ''tekel mavisi'' ve ''bize de dön''ü kaydettim ben. ama onlar dışında ''istanbul'', ''insanat bahçesi'' ve ''dünya gül bana'' da hoşuma gitmişti. heja'nın nakarat biraz sırıtsa da sonradan alıştım. (ayı yogiye benzeyen itici menajeri bizede dön parçasında de'yi ayırmayı unutarak upload etmiş bu arada. durduk yere ağır oldu ama daha önce bana sergilediği aptal tavrına saysın^^)

edit: parçanın adı kasıtlı olarak öyle yazılmış diye okudum. olsun ben tümer'e küfür edicem. almıyom lan hakaretimi arda bey. hak ettin sen onu.