underground efsanesi jedi mind tricks'in 2. albümünün ismi. şu ana kadar en çok dinlediğim şeylerden biri. bir ara evdeki arkadaşlarımdan çok, anamdan babamdan çok bunları dinliyordum. bir çok mc ve prodüktöre ilham kaynağı olmuş bu şaheser aslında 20 parçadan oluşmakta ancak jmt'nin "babyground records" ile anlaşmasından sonra 5 tane daha parça eklenip deluxe versiyonu yayınlanmış ki blood runs cold adlı sean price feati bu kısımda bulunuyor. harika bir şarkıdır, dinleyin kesinlikle. albüm, 3 ekim 2000 tarihinde çıkmış ancak gerçek anlamda bir stüdyo ortamı olmadığından albüm stoupe'un yatak odasında kaydedilmiş ve yapım aşaması 9 ay sürmüş.
gelmiş geçmiş en iyi albüm değil tabi ki. ama ben dahil birçok insanın çoğu zaman bu albümdeki sound'u hiç bir hip hop klasiğine değişmemesinin bir sebebi var. 16 gb'lık fakir iphone'u kullanmamdan ötürü her albümden bir kaç parçayı indirmek durumunda kalıp playlisti mütevazi tutmaya çalışan ben, neden bu albümün tamamını direkt olarak spotify'a atıyorum, bunun da bir sebebi var. çünkü bu albümdeki müzik gerçekten dünya dışı. herhangi bir madde gibi hissedilmiyor. araftan, kainatın derinliklerinden veya ruhani bir süzgeçten geçerek kulağımıza geliyor sanki. hatta "silmarillion" kitabında, orta dünyanın yaratılışına bir müziğin vesile olduğu söylenir. üstün ırk olan "valar" bu müzikten aldıkları ilhamla yeryüzünü şekillendirir ve "lord of the rings" serisinin geçtiği evren yaratılmış olur. işte tolkien'in yarattığı bu müzik ile jmt ürünü heavenly divine parçasının veya retalliation parçasının veya i against i parçasının müziklerinin ve hatta sözlerinin benim kafamda bir bağlantısı var. jmt konsptinin ve dini referanslarının da, kafamda kurmuş olduğum bu absürt bağlantıda rolü büyük tabi.(bu arada tolkien'in kitaplarındaki şiirlerinde efsane flow vardır, isteyene ispat videosu atarım.)
neyse fantastik dünyaya dalmayalım çok. ki zaten fantastik dünya, bilim kurgu ögeleri, tarihi olaylar ve destanlar ile komplo teorileri konseptimiz değil artık. ama kesinlikle bu dediğim hususlardan uzaklaşılmıyor. bu konseptler direkt olarak albüme şekil vermekten ziyade bir araç olarak kullanılmış. yani psycho social lp albümünde olduğu gibi, bir bilim adamının deney için kaydettiği ses kayıtlarını keşfetmiş gibi hissetmiyoruz. onun yerine bu konseptler, icra edilen battle rap'e yeni bir boyut kazandıran kısa kısa referanslar halinde karşımıza çıkıyor. zaten kim ilk albümünün ismini "the psycho-social chemical biological and electromagnetic manipulation of human consciousness" koyar hocam. vinnie'nin kendi de pişman bu isim ve konseptten. "19 yaşındaydım o zamanlar üstüme gelmeyin amk" modunda biraz. bu öz eleştirisine benim de katılmamam mümkün değil çünkü bir mc, debut albümünde ben buyum, yaşadığım yer şurası, böyle böyle şeyler yaparım gibi konular üzerinden gider genelde. bir rapçinin ilk albümü bu bağlamda bir nevi bir nüfus cüzdanı görevi görür. tabi ki böyle olmak zorunda değil ama gidip de ilk albümünde tarot kartı kehanetlerini, firavunların gizli ilmini şarkına konu etmezsin. sonuç olarak tüm bu konular artık liriklere hava katan, tarz getiren birer araç haline geldiler violent by design ile başta da dediğim üzere.
örnek vermek gerekirse,(heavenly divine)
another sacrificial lamb
that died at the hands of hologram
sent him into the dungeon and bludgeoned his fuckin' clan.
örneğin burada vinnie klasik bir şekilde diğer mc'ler gibi birilerini öldürmekten imtina ediyor. "killin a nigga", "murder some shit" demiyor yani. bunun yerine mc'ler kurbanlık koyun gibiler ve vinnie'nin ellerinde can veriyorlar. kurbanımızın klanı da kırbaçlanmak üzere zindanlara gönderiliyor.
bir başka örnekte,(sacrifice)
Witness the art of combat
The center is where the bombs at
It's illegal for the feeble to see beyond that.
diyor vinnie paz. burada da liriklerini, içinde sanatın etkisinin görülebildiği bir savaşa, bir muharebeye benzetmiş. manasını kavramak da güçlülere hastır ancak. şimdi bu "liriklerimi zayıf ve wackler anlayamaz" demenin şahane bir yolu değil de nedir?
bu da son örnek olsun,(retalliation)
hard to grasp like science and math is
the cavemen who don't practice and live backwards.
jus, bu satırlarda liriklerinden ve tekniğinden bahsediyor. bu tekniği ilim irfan bilmeyen mağara adamlarının idrak etmesi imkansız. ancak burada aynı zamanda "5 percent nation" öğretilerine de bir gönderme var. bu satırları ve tekniği, bu öğretilere kulak asmayanların, yani kendisine göre batıl yolda olanların da idrak etmesi beklenemez.
gençler anlayacağınız this album is fckin dope man!!! stoupe the enemy of mankind destansı altyapıları ile servisi yapıyor, jus mükemmel lirikleri ile bizi ortama sokuyor ve vinnie destansı vokaliyle hardcore rap icra ediyor. internette çok güzel bir yorum gördüm vinnie paz ile ilgili. bu albümde vinnie'nin vokali, 20 yıldır hapiste olup da çıktığında toplum içinde nasıl hareket edeceğini bilmeyen bir adamı anımsatıyor demiş adamın biri. gerçekten de altyapılar bize mistik ve ruhani bir şeyleri çağrıştırırken ve jus allah da verse'leri yumuşak vokaliyle güzel bir tonda okurken, vinnie paz'in birden gırtlaktan gelen sesiyle ortama agresif bir giriş yapması oldukça ortamla alakasız gibi durmakla beraber oldukça muazzam. bu zıtlığın yakaladığı mükemmel ötesi uyum bana, sosyal becerileri çok gelişmemiş, çevresi bu bağlamda sınırlı ama samimiyetine ve iyi niyetine güvenilen ve bu nedenle o sınırlı çevresinde çok sevilen bir arkadaş tiplemesini çağrıştırıyor. bu arada sanki kayra'yı anlatıyormuş gibi hissetim lan. ya da sanki kayra'nın şarkılarından bir karakteri anlatıyor gibiyim. neyse. vinnie paz, piano ve keman sample'ları üzerine "allah'ın yolunun üzerinde duruyorsun, allah'ın gazabıyla yüzleş" gibi cümleler yazıyor yani, olay bu. you step in allah path and face allah wrath.
albüm baştan aşağı klasik doludur. retalliation, contra, i against i, heavenly divine, sacrifice, the deer hunter, trinity ve muerte gibi övmekten bıkmayacağım derecede efsane eserler ile, "speech cobras", "death march", "blood reign", "genghis khan", "the executioners dream" gibi çok güzel parçalar bu albümde bulunur. geri kalan parçalar da "skit" zaten. bana göre en güzel jedi mind tricks albümüdür. jus allah gerçekten de flowu, sözleri ve vokaliyle albümün gizli kahramanıdır. albümün en güzel konuk verse'ü bence planetary of outerspace'e aittir. esoteric, virtuoso, chief kamachi and bahamadia, killa sha, mr. lif, mr. len gibi isimler de konuk verse'leriyle albüme çok güzel katkı yapmışlardır. tonlarca artiste ve tonlarca filme gönderme içeren bir albümdür. özellikle sacrifice parçasının başındaki "antz" göndermesine bayılırım.
böylece 100. entry'mi de bu özel sanat eserine ayırmış oldum. güzel oldu. iyi dinlemeler.
Illadelph is like the Sun, 'cause we shine with rhymes
The underground is like the Moon: you only see us at times
And at times with light skies when the stars recline
Jedi Mind, Outerspace, coincide and combine
forever and ever and ever...
Edit: iphone artık 32 gb *
Edit: bu entry’i 15 defa editlemişimdir.
gelmiş geçmiş en iyi albüm değil tabi ki. ama ben dahil birçok insanın çoğu zaman bu albümdeki sound'u hiç bir hip hop klasiğine değişmemesinin bir sebebi var. 16 gb'lık fakir iphone'u kullanmamdan ötürü her albümden bir kaç parçayı indirmek durumunda kalıp playlisti mütevazi tutmaya çalışan ben, neden bu albümün tamamını direkt olarak spotify'a atıyorum, bunun da bir sebebi var. çünkü bu albümdeki müzik gerçekten dünya dışı. herhangi bir madde gibi hissedilmiyor. araftan, kainatın derinliklerinden veya ruhani bir süzgeçten geçerek kulağımıza geliyor sanki. hatta "silmarillion" kitabında, orta dünyanın yaratılışına bir müziğin vesile olduğu söylenir. üstün ırk olan "valar" bu müzikten aldıkları ilhamla yeryüzünü şekillendirir ve "lord of the rings" serisinin geçtiği evren yaratılmış olur. işte tolkien'in yarattığı bu müzik ile jmt ürünü heavenly divine parçasının veya retalliation parçasının veya i against i parçasının müziklerinin ve hatta sözlerinin benim kafamda bir bağlantısı var. jmt konsptinin ve dini referanslarının da, kafamda kurmuş olduğum bu absürt bağlantıda rolü büyük tabi.(bu arada tolkien'in kitaplarındaki şiirlerinde efsane flow vardır, isteyene ispat videosu atarım.)
neyse fantastik dünyaya dalmayalım çok. ki zaten fantastik dünya, bilim kurgu ögeleri, tarihi olaylar ve destanlar ile komplo teorileri konseptimiz değil artık. ama kesinlikle bu dediğim hususlardan uzaklaşılmıyor. bu konseptler direkt olarak albüme şekil vermekten ziyade bir araç olarak kullanılmış. yani psycho social lp albümünde olduğu gibi, bir bilim adamının deney için kaydettiği ses kayıtlarını keşfetmiş gibi hissetmiyoruz. onun yerine bu konseptler, icra edilen battle rap'e yeni bir boyut kazandıran kısa kısa referanslar halinde karşımıza çıkıyor. zaten kim ilk albümünün ismini "the psycho-social chemical biological and electromagnetic manipulation of human consciousness" koyar hocam. vinnie'nin kendi de pişman bu isim ve konseptten. "19 yaşındaydım o zamanlar üstüme gelmeyin amk" modunda biraz. bu öz eleştirisine benim de katılmamam mümkün değil çünkü bir mc, debut albümünde ben buyum, yaşadığım yer şurası, böyle böyle şeyler yaparım gibi konular üzerinden gider genelde. bir rapçinin ilk albümü bu bağlamda bir nevi bir nüfus cüzdanı görevi görür. tabi ki böyle olmak zorunda değil ama gidip de ilk albümünde tarot kartı kehanetlerini, firavunların gizli ilmini şarkına konu etmezsin. sonuç olarak tüm bu konular artık liriklere hava katan, tarz getiren birer araç haline geldiler violent by design ile başta da dediğim üzere.
örnek vermek gerekirse,(heavenly divine)
another sacrificial lamb
that died at the hands of hologram
sent him into the dungeon and bludgeoned his fuckin' clan.
örneğin burada vinnie klasik bir şekilde diğer mc'ler gibi birilerini öldürmekten imtina ediyor. "killin a nigga", "murder some shit" demiyor yani. bunun yerine mc'ler kurbanlık koyun gibiler ve vinnie'nin ellerinde can veriyorlar. kurbanımızın klanı da kırbaçlanmak üzere zindanlara gönderiliyor.
bir başka örnekte,(sacrifice)
Witness the art of combat
The center is where the bombs at
It's illegal for the feeble to see beyond that.
diyor vinnie paz. burada da liriklerini, içinde sanatın etkisinin görülebildiği bir savaşa, bir muharebeye benzetmiş. manasını kavramak da güçlülere hastır ancak. şimdi bu "liriklerimi zayıf ve wackler anlayamaz" demenin şahane bir yolu değil de nedir?
bu da son örnek olsun,(retalliation)
hard to grasp like science and math is
the cavemen who don't practice and live backwards.
jus, bu satırlarda liriklerinden ve tekniğinden bahsediyor. bu tekniği ilim irfan bilmeyen mağara adamlarının idrak etmesi imkansız. ancak burada aynı zamanda "5 percent nation" öğretilerine de bir gönderme var. bu satırları ve tekniği, bu öğretilere kulak asmayanların, yani kendisine göre batıl yolda olanların da idrak etmesi beklenemez.
gençler anlayacağınız this album is fckin dope man!!! stoupe the enemy of mankind destansı altyapıları ile servisi yapıyor, jus mükemmel lirikleri ile bizi ortama sokuyor ve vinnie destansı vokaliyle hardcore rap icra ediyor. internette çok güzel bir yorum gördüm vinnie paz ile ilgili. bu albümde vinnie'nin vokali, 20 yıldır hapiste olup da çıktığında toplum içinde nasıl hareket edeceğini bilmeyen bir adamı anımsatıyor demiş adamın biri. gerçekten de altyapılar bize mistik ve ruhani bir şeyleri çağrıştırırken ve jus allah da verse'leri yumuşak vokaliyle güzel bir tonda okurken, vinnie paz'in birden gırtlaktan gelen sesiyle ortama agresif bir giriş yapması oldukça ortamla alakasız gibi durmakla beraber oldukça muazzam. bu zıtlığın yakaladığı mükemmel ötesi uyum bana, sosyal becerileri çok gelişmemiş, çevresi bu bağlamda sınırlı ama samimiyetine ve iyi niyetine güvenilen ve bu nedenle o sınırlı çevresinde çok sevilen bir arkadaş tiplemesini çağrıştırıyor. bu arada sanki kayra'yı anlatıyormuş gibi hissetim lan. ya da sanki kayra'nın şarkılarından bir karakteri anlatıyor gibiyim. neyse. vinnie paz, piano ve keman sample'ları üzerine "allah'ın yolunun üzerinde duruyorsun, allah'ın gazabıyla yüzleş" gibi cümleler yazıyor yani, olay bu. you step in allah path and face allah wrath.
albüm baştan aşağı klasik doludur. retalliation, contra, i against i, heavenly divine, sacrifice, the deer hunter, trinity ve muerte gibi övmekten bıkmayacağım derecede efsane eserler ile, "speech cobras", "death march", "blood reign", "genghis khan", "the executioners dream" gibi çok güzel parçalar bu albümde bulunur. geri kalan parçalar da "skit" zaten. bana göre en güzel jedi mind tricks albümüdür. jus allah gerçekten de flowu, sözleri ve vokaliyle albümün gizli kahramanıdır. albümün en güzel konuk verse'ü bence planetary of outerspace'e aittir. esoteric, virtuoso, chief kamachi and bahamadia, killa sha, mr. lif, mr. len gibi isimler de konuk verse'leriyle albüme çok güzel katkı yapmışlardır. tonlarca artiste ve tonlarca filme gönderme içeren bir albümdür. özellikle sacrifice parçasının başındaki "antz" göndermesine bayılırım.
böylece 100. entry'mi de bu özel sanat eserine ayırmış oldum. güzel oldu. iyi dinlemeler.
Illadelph is like the Sun, 'cause we shine with rhymes
The underground is like the Moon: you only see us at times
And at times with light skies when the stars recline
Jedi Mind, Outerspace, coincide and combine
forever and ever and ever...
Edit: iphone artık 32 gb *
Edit: bu entry’i 15 defa editlemişimdir.
