etraftaki insanları gergin hissettirecek kadar susuz kalmış bir pitbull köpeği kadar susuzduk. akbillerimiz boş, yaşlarımız 16 var ya da yoktu. net bir şey söyleyemem ama iyi arkadaştık.

temmuzdu. yazın en çok bunalttığı günlerdi. güneş alnımıza işlendi kaşesi basıp duruyordu. rasimle lisenin önünde buluştuk.
ikimizde ilk senemizde sınıfta kalmıştık. notlarımız hemen hemen aynıydı.

rasimin ailesi fransadaydı. her gün bir posta fransa hayallerini dinliyordum rasimin. abisinin çalıştığı süpermarkete girecek, fransızcayı anadili gibi öğrenecek, ticarete atılacak, evlenecek ve bol bol gezecekti. o zamanlar fransa bana başka bir gezegendeymiş gibi geliyordu. onun adına seviniyordum. sıra arkadaşıydık. çok arkadaş canlısıydı ama sönük birisiydi daha sonradan epey açıldı tabi ama ilk arkadaşı bendim okulda.

20 tllik bi mp3 player alıp internet cafede doldurmuştum. 2000lerin başındaki türkçe rapler işte... bol bol dinledik. hatta bir gün lirik yazıp getirmişti, çok dalga geçmiştim. düet yapacaktık, yapacak yer bulamadık vs...

lisenin önünde buluştuk, bir tekelden iki dal sigara aldık, içe içe gidiyoruz. sınıfta kalmış iki asalak olarak yürüyorduk. her okul çıkışında gördüğümüz tipler ortada yoktu. her cuma bir kavgaya sahne olmuş park bomboştu. parkın önünden geçerken okuldan ayrılacağını, bir sene çalışıp güzel bir para biriktirip, pasaport çıkartıp vizeyi alıp fransaya göçeceğini anlattı.

suratım buz kesti. belli etmedim. " inşallah " dedim.

işyerini dahi bulmuştu, iş ona ve yaşına uygun değildi ama, işti sonuçta. ne kadar ihtiyacı olmasa da sigortası olacaktı, yemeği olacaktı. saatleri iyiydi...

işyerini bulduk, konuştu etti. işe girdi. altı ay çalıştı.

sonra bir gün işe gittiği zaman karşıdan karşıya geçerken hızla gelen bir kamyonun çarpmasıyla vefat etti.

açılamadığı kız, ilk günler ona bozuk atan lise arkadaşları, akrabaları, facebooktan üzüntülerini dile getirdi. ailesi yıllar sonra türkiyeye geldi. cenazesi belki de yıllardır gitmediği memleketine gömüldü.

fransaya defnedilmeliydi !