kişisel gelişimimizi değerlendireceğimiz bi başlık olsun. anlatmak istediğim bişeyler var, bu başlığı uygun oldum. hem yine benzer şeyler karalamak isteyen olur diye düşündüm. neyse başlıyorum.
benim konu başlığım; "nasıl özgürleştim" veya daha düz kafayla gidersek; "nasıl atayiz oldum" üzerine olacak.
ben okuma yazmayı tamamen öğrenmeden mahalle camisinde din dersi almış biri olarak; dini ve tanrıyı sorgulamaya 8 yaşında filan başladım. akşam yemek yedikten sonra tv filan izlerken canım sıkılırdı, evi gezerdim hep. bi kere yine geziyorum annem bulaşıkları yıkamış yatsı namazını kılıyordu. oturdum bi yere namazının bitmesini bekledim. bitirdikten sonra seccadesinden kalkmadan bana döndü. "noldu yavrum bişey mi oldu ne beklen burda" diye sordu. hiç seni izlemek istedim filan dedim. oturdum kucağına. sonra sormaya başladım işte niye namaz kılmak zorundayız, kılmazsak nolur gibi. annem allah'a iman ettiğimiz için namaz kılmalıyız. bize verdiği nimetlere şükür etmek için namaz kılıyoruz diye açıklama yaptı. namaz kılmayacağımızda allah'ın bunu göreceğini ve cennetinden mahrum bırakacağını filan anlattı. allah'ın her yerde olduğunu onu kandıramayacağımızdan bahsetti.
bu olay üzerine müthiş korkmuştum. annem lan annem. bildiğim herşeyi öğreten ve öğrettiği herşeyle hayatımı devam ettirebildiğim kişi. ne derse kesinlikle doğrudur diye düşünmek zorundayım. çünkü öğrettiğ herhangi bir şeyden şüpheye düştüğüm zaman hep canım yanmış (sobayı avuçlamak gibi). korkmamın sebebi ise varolmamızı sağlayan yaratıcımızın çok acımasız oluşu filandı. tabi zamanla bu korkuyu filan yendim. allah'a tüm kalbimle inandım. namazlar kıldım, kuranlar okudum, oruçlar tuttum vs.
kırılma anı nasıl oldu bilmiyorum. benim ilk hatırladığım şey şiirlerini, özlü sözlerini filan sevdiğim mevlana'nın gerçek yüzünü öğrenmekle oldu. bunu da kafama babam sokmuştu. bir gün kahvaltıda bundan bahsetti. babam işe gittikten sonra annemlerle filan babamı çok eleştirmiştik, korkmuştuk. mevlana alimdi çünkü. anlam veremedik. ama yetişme tarzımdan araştırmayı filan çok severdim. zamanla internette mevlanayı filan araştırıp aslında babamın haklı olduğunu anladım.
sonra evimizin kütüphanesindeki harun yahya'nın (a.k.a. adnan oktar) "evrim aldatmacası" isimli 3 ciltlik kitapları denk geldi. evrimi "güya" çürüten argümanlarla hazırlanmış bir kitaptı. harun yahyanın argümanlarından çok evimin bahsettikleri ve kanıtları ilgimi çekti. onu da araştırdım ve evrimin bir gerçek olduğunu anladım.
yine sonralardan çocukluğumdan öğrendiğim dinin yanlışlarını ve sevip saydığımız, taptığımız tanrıya aslında sık sık şirk koştuğumuz, kurandaki çoğu ayeti yanlış anladığımızı anladım. dinden değil ama müslümanlardan müthiş uzaklaştım. namazın, zekatın ya da birçok ritüelimizin kalıplarla sınırlı olmadığını öğrendim.
yaklaşık 7 yıl önce tarihi araştırmaya başladım. özellikle dinler tarihini... sebebi ise islamiyetin içine sızmış diğer ibadetleri öğrenmek içindi. ben araştırdıkça islamiyetin içine sızmış hurafeleri çözüyordum. dindar arkadaşlarıma bunlardan bahsettiğimde bikaç gün sonra o "sızmış" sandığım şeylerin aslında kuranda olduğunu kanıtlıyorlardı. bana "sen çok saptırıyorsun" diyorlardı. hadislerle bunları kanıtlıyorlardı da. ama bende hep bi şüphe kalıyordu. çünkü ilahi bir din(vahiy dini) ile şaman dini arasında benzerlik olması bana çok saçma geliyordu. tamam abi tevratta bahsedilen birşeyle kuran örtüşebilir. sırf bu yüzden yahudilerin ibadetleri ile müslümanların ibadetleri benzeyebilir. ama insan yazması olan bir şamanizm ya da budizm ile islamiyet benzeyemez diyordum.
sonuç olarak son 2-3 yıldır hala birşeylere isim koyamama rağmen artık koyabiliyorum. yeterli argümanlarla gerçeğe ulaştığımı düşünüyorum. bir misyoner gibi din propagandası yapar gibi ateistliği övüp, dinleri çürütmeye çalışmıyacam. başta da bahsettiğim gibi karalamak istedim ve karaladım. insanaların binlerce yıldır dinlerle kandırılıp, din uğruna öldürülmesi, bununla beraber biimden, felsefeden uzaklaştırılmış olmasına karşı, okuyanları araştırmaya yöneltecek şeylerden bahsetmek istedim. birilerinin birşeyleri araştırıp, birşeylere ulaşarak birşeylerden kurtulması insanlık adına büyük bir gelişmedir.
sürçü lisan eylediysem affola.
not: eğer müslüman iseniz ya müslüman olarak devam edin ya da diğer dinleri pek benimsemeyin. en güzel din gerçekten islamiyet. ama doğru islamiyet tabi.
Ben ateist değilim. Müslümanım ama ibadetlerimi yerine getirmiyorum cunku icimden gelmiyor yaparsam yapmacik olurum. İnsanlara bakıyorum da müslüman gibi yaşamıyorlar münafık gibi yaşıyorlar. Her yerlerinden şirk akıyor.
Birde Yaş ilerledikçe annemden uzaklaşıyor, babama yaklaşıyorum yaşam tarzı olarak
3. sınıfta veya 4. sınıfta okuyorum. oldukça küçük bir çocuğum. gömleğimin kolları tamamen kapalı, bütün kalemlerimin ucu açık, kalemliğim boya kalemi ile dolu, derste çıt çıkarmam ve sınıfın kalabalık olduğu anlarda ayağa kalkmaya dahi çekinirim. büyüklerimin tabiriyle efendi bir çocuğum.
öğretmenlerinin asla kızmadığı, müdürün bile iyi davrandığı, hiç terlemeyen, hiç sıkılmayan ve arkadaşları tarafından hep sevilen güzel kızımız bir gün şans eseri peçeteye ihtiyaç duyar. çünkü benim asla yapamayacağımı yapar ve sınıfta meyve suyu içer. sırasına yanlışlıkla birkaç damla damlatır. normalde yapamam ama o an keyfim oldukça yerinde olduğu için elimi dahi çok nadir soktuğum pantolon cebinden bir peçete parçası çıkartırım. - normal ruloları düşünün. ondan 3-4 kat koparılmış ve anne tarafından pantolonun cebine sokulmuş temiz bir peçete parçası işte. sadece paketi yok. hatta paketli olanlardan çok daha kaliteli. -
peçete kıza uzatılır. kız peçeteye bakar. bana bakar. peçetenin cebimden çıktığını görür ve '' yok kalsın '' der.
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
