genelevlerde fahişelerin kaldığı odaların numaraları olur, nerden aklına geldi bu diyecek olursanız çok eskilere gitmemiz gerek ? yıllardan 1988 , aylardan ocak , soğuk ve karlı bi ankara gecesi, yılbaşına 8 gün var .bentderesi yolundayım askerden yeni gelmişim saçlarım dazlak bütün mangırı torbacıya verdiğimden sigara alacak param yok cebimde arap çarşafa sarılmış tütünle birazcık cigara... boş caddelerde gezerken bi yandan sabah olmasını bekliyor bi yandanda yakmaya kıyamadığım cigaramı ateşlesem mi diye düşünüyorum. velhasılı ateşleyip düşüncelere dalıyorum. ben nerdeyim ne yapıyorum neden hala boş geziyorum ? orada onu görüyorum. 1.70 boylarında, başında siyah saçlarını kamufle etsin diye takılmış sarı bi' peruk, derisinde sabah altına yattığı keçiören esnafının kokusu, hastane kokusu gibi içime çekiyorum, kafamın dumanı mı orospunun yalanı mı derken kendi içler acısı halimi unutup o orospuyu dinlemeye başlıyorum...anlatıyor '' ilk dayım ırzıma geçti bekaretimi aldı '' diye anlattıkça anlatıyor ailesinde tatmayan kalmamış, dinliyorum bi yandan acıyorum ikileme düşüyorum, şimdi ben bu orospuyu mu sikeceğim diye ? benim kafamda bin tilki dönerken o anlatmaya devam ediyor ''babam beni getirip buraya sattı''... üzülüyorum...işimi halletmeden çıkıyorum geldiğimede bin pişmanım anlıycaan... dedim ya kerhanedeki karıların numarası olur diye 42'ydi işte olm kadının numarası.