nihayetinde şekilciliktir, özetle budur.

ancak irdelersek gayet doğal bir tavırdır ki zaten özünde ilkeli olmak ya da herhangi bir ahlak yatmıyor bu tavrın. milyonlarca insanın satın aldığı windows işletim sistemi lisansına ben para vermezsem piyasası bundan pek de olumsuz etkilenmez ama toplasan 500 kişinin bile belki almadığı bir rap albümüne para vermemiz pamuk ipliğine bağlı ve daha çok hobi/amatör düzeyde yürüyen çalışmalarla dönen türkçe rap piyasasının sürekliliği için oldukça önem arz eder. o yüzden hayatının diğer alanlarında korsan tüketen biri, ilgi alanına yönelik tercihini legalde tutmak isteyebilir. piyasanın var olabilmesi için bireyler burada bu şekilcilik, bu samimiyetsizlikle ortamı koruma refleksi olarak gelişen "albüm alın" baskısı oluşturabilir.

akabinde mesela dinleyici de bir albümün 20 tl etmeyeceğini ve x albümüne bu parayı vermeyeceğini pek tabi savunabilir, üretici de çağın gereklerine ayak uydurup dijital satış ve benzeri yöntemleri mümkün oldukça "aracısız" kullanmayı öğrenerek ürettiği eserin üstüne adeta bir komisyoncu gibi çöken "sömürücü"lerden ürün fiyatını arındırarak tüketiciye daha uygun fiyatla hatta bedelsiz olarak da eserlerini ulaştırabilir. demokrasi ve serbest piyasalarda çareler tükenmez.