sansarın bir süredir kendi değişimiyle müziğinin değişimi bir arada gidiyor. kendi değişimindeki oturmamışlık sözlerine yansıyor. yani bu kadar kelime oyunlarına girmek gerçekten anlamla ilgili bir meselesi olduğunu düşündürüyor. yani bilhassa anlamsızlığı, gelip geçiciliği, durmaksızın, düşünecek fırsat bulamadan değişmeyi filan. sound olarak da bir oturmamışlık var. yani henüz bu tarz beatlere filan ısınamamış duruyor. ki 24. şarjör de böyleydi bana kalırsa. ben yine de ümitliyim yani. bunları bir sanatçının hayatındaki bir süreç olarak görüyorum. bir şeyleri zorlamak, hayatıyla yan yana yürütmeye çalışmak filan. sansar sadece şimdilerde yaşadığı hayatın damarına basmanın yolunu bulmayı deniyor.