sansar salvo fanıyım. subjektif olarak sansar salvoyu ceza ve sagopadan bile üste koyarım. albümü dinleme şansı buldum. altyapıları başarılı buldum... ama bu kadar. sansar salvonun o ince sesi kulağımı çoğu yerde tırmaladı. eyyolar, biaatchlar, aynenler uzdu beni. bazi sarkilarda tekerleme tadında zorlama sozler var. şarkılarin cogu bize bir şey anlatmıyor, bir şey anlatma gayretinde de değil zaten. albümün en iyi şarkıları kaz dağları ve kolay para, en kötü şarkısı acı kahpe (allah kahretsin böyle şarkıyı gerçekten, nakarat çin işkencesi gibi.)

edit: albumu tekrar dinledim ve kalbimi koydum ortaya cok basarili bir calisma nasil gozumden kacmis bilmiyorum. bazi sarkilar da daha cok hosuma gitmeye basladi ve hos lirikler kesfettim. onlarin hatrina ifadelerimi yumusattim biraz.

uzun lafın kısası 24. şarjörün bir tik altında mainstream bir albüm olmus. produksiyon cok basarili ama sansar istedigini yapamamis bana kalirsa. albümü orijinal edinmeyi düşünmüyordum ama kalbimi koydum ortaya sarkisi yuzunden alacagim.