hiphop ile dirsek temasında bulunan müzik türü, zaten ilk triphopçuların hepsi hiphop gelişliydi ve hiphop sampleları ile uğraşıyorlardı.
birileri "hiphopta kimse konuşmasa nası olurdu lan acaba?" dedi ve BOOM!
ilk çıkışları 80lere dayanan triphop'un kendine has bir genre olması 90ları bulduysa bile kendini bulması ile coşması bir oldu
Trip-hop Massive Attack ile birlikte doğdu dersek pek de yanlış olmaz. 1988’de kurulan Massive Attack, 1991’de çıkardığı Blue Lines adlı albümüyle trip-hop’a yol vermiş oldu. Hip-hop, elektronik, alternatif rock gibi öğeler içeriyordu bu yeni eklektik müzik türü, (kalin:ancak hip-hop desen hip-hop değil, elektronik desen elektronik değil, alternatif rock desen alternatif rock değildi)
Tıpkı hip-hop gibi sample temelli bir altyapıya sahip olan şarkılar, elektronik efektler, öne çıkan derin bir bas dalgası, acelesi olmayan yavaş bir tempo gibi öğeler de içeriyordu, ancak buna karşın vokallerde de birçok farklı türün etkisini görmek mümkündü. `Horaca Andy gibi reggae ustalarından (kalin: R&B’ci) Shara Nelson’a, (kalin: eski hip-hopçulardan) Tricky’ye kadar birçok farklı vokale rastlamak mümkündü
Safe From Harm ve Unfinished Sympathy gibi Massive Attack’ın halen konserlerinde çaldığı klasikler içeren albüm önce İngiliz, sonra da dünya müzik dinleyicisi tarafından çok iyi bir şekilde karşılandı
Gerek Massive Attack, gerek trip-hop türü 10 yıl içerisinde kavuşacağı daha karanlık, daha elektronik, daha derin sound’dan bir hayli uzak olsa da çok başarılı bir çıkış yaptığı rahatlıkla söylenebilirdi
1994 yılında Massive Attack Protection adlı ikinci albümünü çıkarırken yine Bristol kökenli başka bir grup olan (kalin: Portishead) aynı yıl Dummy adlı albümünü yayınlıyor ve Massive Attack’a bu taşlı yollarda tek başına yürümeyeceğini müjdeliyordu.(kalin: Portishead, trip-hop’a Massive Attack’tan farklı bir yorum getiriyordu: köklerinin hip-hop’la pek bir alakası yoktu açıkçası), şarkıları da elektronik sample’lı temellerden uzaktı.(kalin: Bildiğimiz davul, elektronik ve bas gitarlar ile yaylılar hakimdi müziklerine. Ancak ortaya çıkan sound ve dinleyici üzerinde yaptığı etki pek de farklı değildi.
)
(kalin: Portishead ile birlikte trip-hop, hip-hop köklerinden uzaklaşmaya başlıyordu bile. Elektronik henüz taarruza geçmese de bas artıyor, sesler değişiyor, karanlık ve derin sound sanki plaktan çıkıp odayı kaplayan bir müzik dinliyormuşçasına bir atmosfer yaratıyordu). Beth Gibbons’un inanılmaz sesiyle dikkatleri çeken üçlü, Sour Times ((bkz: ki kendisi ülkemizdeki bir başka 90’lar fenomeni olan ekşisözlük’e ismini verecek olan parçaydı)) ve Roads gibi parçalarla yabana atılacak bir grup olmadığını kanıtlıyordu. (kalin: Dummy birçok kaynakta 90’ların en iyi albümleri arasına girecekti). 1994 itibariyle trip-hop’un İngiltere’yi aşıp dünyaya mal olduğu söylenebilirdi. Portishead 1997 yılında grupla aynı adı taşıyan ikinci albümünü çıkardı, bu albümde yer alan Over, Undenied ve All Mine gibi başarılı parçalar Portishead’in ilk albümdeki başarısının rastlantı olmadığını kanıtlıyordu
İlk albümlerinde Massive Attack ile çalışan Tricky de 1995 yılında kendi albümünü çıkarmıştı, ancak vokalleriyle ünlü Tricky’nin kendi albümünde vokaller genellikle Martina Topley-Bird’e (ki kendisi 2010 itibariyle Massive Attack’ın gözdesi haline gelmiş ve turnelerinde gruba eşlik eder olmuştur) aitti.
Ancak 1990’ların trip-hop’una son noktayı da kapıyı ilk açan Massive Attack koydu. 1998 yılında çıkardıkları Mezzanine adlı kült albüm ile Massive Attack trip-hop’u da bir adım öteye taşıyordu. Albümdeki Angel, Risingson, Teardrop, Inertia Creeps veya Black Milk gibi parçalar Massive Attack’ı “büyük grup” statüsüne itiyordu.(kalin: Horace Andy’nin belki de Jamaika sahillerindeki hamağında mutlu mesut sallanırken yazdığı You Are My Angel` adlı mutlu aşık reggae şarkısının karanlık, saldırgan ve derin bir versiyonu olan Angel ile Massive Attack, halen “Nedir yahu şu trip-hop?” sorusunu soranlara nihai bir yanıt vermişti.) Black Milk ile Portishead’in plak sound’unu destekleyen Massive Attack yeni binyılın arefesinde trip-hop’u ana akıma yerleştiriyordu.
birileri "hiphopta kimse konuşmasa nası olurdu lan acaba?" dedi ve BOOM!
ilk çıkışları 80lere dayanan triphop'un kendine has bir genre olması 90ları bulduysa bile kendini bulması ile coşması bir oldu
Trip-hop Massive Attack ile birlikte doğdu dersek pek de yanlış olmaz. 1988’de kurulan Massive Attack, 1991’de çıkardığı Blue Lines adlı albümüyle trip-hop’a yol vermiş oldu. Hip-hop, elektronik, alternatif rock gibi öğeler içeriyordu bu yeni eklektik müzik türü, (kalin:ancak hip-hop desen hip-hop değil, elektronik desen elektronik değil, alternatif rock desen alternatif rock değildi)
Tıpkı hip-hop gibi sample temelli bir altyapıya sahip olan şarkılar, elektronik efektler, öne çıkan derin bir bas dalgası, acelesi olmayan yavaş bir tempo gibi öğeler de içeriyordu, ancak buna karşın vokallerde de birçok farklı türün etkisini görmek mümkündü. `Horaca Andy gibi reggae ustalarından (kalin: R&B’ci) Shara Nelson’a, (kalin: eski hip-hopçulardan) Tricky’ye kadar birçok farklı vokale rastlamak mümkündü
Safe From Harm ve Unfinished Sympathy gibi Massive Attack’ın halen konserlerinde çaldığı klasikler içeren albüm önce İngiliz, sonra da dünya müzik dinleyicisi tarafından çok iyi bir şekilde karşılandı
Gerek Massive Attack, gerek trip-hop türü 10 yıl içerisinde kavuşacağı daha karanlık, daha elektronik, daha derin sound’dan bir hayli uzak olsa da çok başarılı bir çıkış yaptığı rahatlıkla söylenebilirdi
1994 yılında Massive Attack Protection adlı ikinci albümünü çıkarırken yine Bristol kökenli başka bir grup olan (kalin: Portishead) aynı yıl Dummy adlı albümünü yayınlıyor ve Massive Attack’a bu taşlı yollarda tek başına yürümeyeceğini müjdeliyordu.(kalin: Portishead, trip-hop’a Massive Attack’tan farklı bir yorum getiriyordu: köklerinin hip-hop’la pek bir alakası yoktu açıkçası), şarkıları da elektronik sample’lı temellerden uzaktı.(kalin: Bildiğimiz davul, elektronik ve bas gitarlar ile yaylılar hakimdi müziklerine. Ancak ortaya çıkan sound ve dinleyici üzerinde yaptığı etki pek de farklı değildi.
)
(kalin: Portishead ile birlikte trip-hop, hip-hop köklerinden uzaklaşmaya başlıyordu bile. Elektronik henüz taarruza geçmese de bas artıyor, sesler değişiyor, karanlık ve derin sound sanki plaktan çıkıp odayı kaplayan bir müzik dinliyormuşçasına bir atmosfer yaratıyordu). Beth Gibbons’un inanılmaz sesiyle dikkatleri çeken üçlü, Sour Times ((bkz: ki kendisi ülkemizdeki bir başka 90’lar fenomeni olan ekşisözlük’e ismini verecek olan parçaydı)) ve Roads gibi parçalarla yabana atılacak bir grup olmadığını kanıtlıyordu. (kalin: Dummy birçok kaynakta 90’ların en iyi albümleri arasına girecekti). 1994 itibariyle trip-hop’un İngiltere’yi aşıp dünyaya mal olduğu söylenebilirdi. Portishead 1997 yılında grupla aynı adı taşıyan ikinci albümünü çıkardı, bu albümde yer alan Over, Undenied ve All Mine gibi başarılı parçalar Portishead’in ilk albümdeki başarısının rastlantı olmadığını kanıtlıyordu
İlk albümlerinde Massive Attack ile çalışan Tricky de 1995 yılında kendi albümünü çıkarmıştı, ancak vokalleriyle ünlü Tricky’nin kendi albümünde vokaller genellikle Martina Topley-Bird’e (ki kendisi 2010 itibariyle Massive Attack’ın gözdesi haline gelmiş ve turnelerinde gruba eşlik eder olmuştur) aitti.
Ancak 1990’ların trip-hop’una son noktayı da kapıyı ilk açan Massive Attack koydu. 1998 yılında çıkardıkları Mezzanine adlı kült albüm ile Massive Attack trip-hop’u da bir adım öteye taşıyordu. Albümdeki Angel, Risingson, Teardrop, Inertia Creeps veya Black Milk gibi parçalar Massive Attack’ı “büyük grup” statüsüne itiyordu.(kalin: Horace Andy’nin belki de Jamaika sahillerindeki hamağında mutlu mesut sallanırken yazdığı You Are My Angel` adlı mutlu aşık reggae şarkısının karanlık, saldırgan ve derin bir versiyonu olan Angel ile Massive Attack, halen “Nedir yahu şu trip-hop?” sorusunu soranlara nihai bir yanıt vermişti.) Black Milk ile Portishead’in plak sound’unu destekleyen Massive Attack yeni binyılın arefesinde trip-hop’u ana akıma yerleştiriyordu.
