beni farazi v kayra'yla, belki de asıl raple tanıştıran parça.
geç mi kaldım -ki evet, geç kaldım bence- farazi v kayra'yı tanımakta diye düşündürmüştür de beni. henüz yeni yeni rap dinlemeye başlıyordum nereden baksanız en fazla 6-7 aydır. arkadaş çevresinin de etkisiyle full sago kolera dinliyorduk. ceza ve sagopa bu işin ustalarıydı fakat cezayı sevmezdik, çünkü onlar sagopayla kavgalıydı. ulan birimiz de çıkıp onların kavgalarından bize ne olm dinleyiciyiz biz demiyorduk. ceza ıy, "sago aşq kolo love" kafasındayız. anlatmaktan da çekinmem, ilk dinlediğim o 6-7 ay bilinçli dinleyici değildim, belki de tam bir fanboydum. çoğumuz da böyleydik zaten.
lafı uzatmayayım, bu sagocu tayfadan çok fazla ırak bir arkadaşım farazi v kayra-emekli kahvesini dinlememi söyledi. gittim dinledim ve cidden hoşuma gitti. abartısız birkaç ay her gün ama her gün, defalarca dinledim. birkaç ayım bu parçayı sindirmekle geçti sanırım. daha sonra hayalet ıslığı albümünü dinledim, favori parçanı seçemiyorsun hepsi ayrı güzel. daha sonra sago ve koleranın bana hitap etmediğini anlayarak net bir geçiş yapmıştım farazi v kayra'ya. o arkadaşla daha çok takılmaya ve rapi yavaş yavaş çözmeye, idrak etmeye başladım. storytelling denilen bir gerçek var gençler.
hayalet ıslığını hatim ederken emekli kahvesi'ni eskisi kadar sık dinleyemesem de arada açıp "lan ne günlerdi olm be" diye eski günleri yad ediyorum, şu anki gibi. ve sadece sago koloyla sınırlı kalıp, taladro sancağa bulaşmadığım için şükrediyorum.
bu adamlar adamdır arkadaşlar. bu parça adamdır arkadaşlar.
geç mi kaldım -ki evet, geç kaldım bence- farazi v kayra'yı tanımakta diye düşündürmüştür de beni. henüz yeni yeni rap dinlemeye başlıyordum nereden baksanız en fazla 6-7 aydır. arkadaş çevresinin de etkisiyle full sago kolera dinliyorduk. ceza ve sagopa bu işin ustalarıydı fakat cezayı sevmezdik, çünkü onlar sagopayla kavgalıydı. ulan birimiz de çıkıp onların kavgalarından bize ne olm dinleyiciyiz biz demiyorduk. ceza ıy, "sago aşq kolo love" kafasındayız. anlatmaktan da çekinmem, ilk dinlediğim o 6-7 ay bilinçli dinleyici değildim, belki de tam bir fanboydum. çoğumuz da böyleydik zaten.
lafı uzatmayayım, bu sagocu tayfadan çok fazla ırak bir arkadaşım farazi v kayra-emekli kahvesini dinlememi söyledi. gittim dinledim ve cidden hoşuma gitti. abartısız birkaç ay her gün ama her gün, defalarca dinledim. birkaç ayım bu parçayı sindirmekle geçti sanırım. daha sonra hayalet ıslığı albümünü dinledim, favori parçanı seçemiyorsun hepsi ayrı güzel. daha sonra sago ve koleranın bana hitap etmediğini anlayarak net bir geçiş yapmıştım farazi v kayra'ya. o arkadaşla daha çok takılmaya ve rapi yavaş yavaş çözmeye, idrak etmeye başladım. storytelling denilen bir gerçek var gençler.
hayalet ıslığını hatim ederken emekli kahvesi'ni eskisi kadar sık dinleyemesem de arada açıp "lan ne günlerdi olm be" diye eski günleri yad ediyorum, şu anki gibi. ve sadece sago koloyla sınırlı kalıp, taladro sancağa bulaşmadığım için şükrediyorum.
bu adamlar adamdır arkadaşlar. bu parça adamdır arkadaşlar.
