bir tartışma yaratmak için asla söylemiyorum. (ki yani bugüne kadar başka şeyler hakkında da söylediğim şeylerin rahatlıkla ıskalanabilmesi beni zaten istesem de bir tartışma yaratamam noktasına getiriyor). sadece şu: insanların "türkiye kötüye gidiyor, türkiye yok olacak, ben kendimi nasıl kurtarırım?" diye değil "türkiye kötüye giderken benim iyi olmakla herhangi bir temasım olabilir mi? türkiye yok olursa benim bir anlamım kalır mı?" diye düşünmesini umuyorum, arzu ediyorum, istiyorum. yani böyle hassaslığını öne çıkartarak övgü toplamaya çalışmaktan hiç hoşlanmam. ama dünden beri içimi kemiren, nasıl denir beni bir karanlığa, karamsarlığa iten düşünceler de daha çok bunlar.