Dinlemekten yavaş yavaş vazgeçmek de denebilir.

Mesela mutluyum. Diyorum ki aga adosu niye dinleyeyim? La mutluyum işte neden dinleyip moralimi Bozuyorum lan?

Mesela mutsuzum. Diyorum ki adosu neden dinleyeyim? La zaten mutsuzum dinleyip daha da mutsuz olmanın ne alemi var?

Sonra dinlemiyorum.

Amacım adosu eleştirmek değil, adam hissettiklerini yazıyor demek ki o şarkıları yaparkenki ruh hali o. Sadece artık ben bu kadar acıyı kaldiramiyorum. Motorları maviliklere sürmek, sokakta bir çocuğun omzuna elimi atıp birlikte gülümseyerek yürümek istiyorum. Sinir,hüzün,kibir ve hasetten eskiden olmadığı kadar içim kıyılıyor. Zannedersem yaşlanıyorum. Ama huzur dolu dingin bir yaşlılığı kötülüklerle dolu çılgın bir gençliğe tercih ederim zaten...

Adosun üzerinden de ruhî analiz yapmış olduk. Hayırlı akşamlar dilerim.