lan ben de cem adrianla melis danişmend oturacak, söz yazacak da karaçalıya uyacak sanıyordum. ne iyi niyetliymişim. cem adrian'ın bilmem kaç yaz önce çıkardığı, klibinde otuzbir çeken bir eleman olan, içi boş bir şarkıyı resmen yeniden yorumlamışlar.

melis danişmend ve cem adrian, martın son günlerinde skor yapamamış kediler gibi homurdanıyorlar.

karaçalı olunca kötü demek gelmiyor içimden, yine güzel bir lirik yazmış. 2. verse gerçekten güzel olmuş. ancak o vokalindeki ölü toprağı ve bu ölü toprağının yapay olduğunu gösteren karaçalının r harfini telaffuzu, girdiği ortamdan olsa gerek diksiyonunu değiştirmesi beni soğuttu.

ikinci defa dinleyemedim. spotify a koyduğu iyi olmuş, oradan direkt şimdi git zombiye geçtim, kaçak marlboroyu dinliyorum.

ne kasıcam aq.