muhteşem ados & da poet çalışmasıdır . parçanın prodüksiyonu da poet'e aittir. klipte ise kayranın kliplerinden tanıdığımız bedirhan karakurluk'un imzası vardır.
www.youtube.com/watch?v=oeqi4EO5Rbo
(Ados)
ben istanbul şeytanı durmuyo bak bir yanım
o şehre gelip yıkmak istiyorum dört yanı
durdurabilseydim öfke denen kaltağı
belki ruhum et kafesinden çıkardı pusmayıp
susmayıp benimle konuşmakta duvarlar
ya yedim kafayı ya da benimle delirdi tüm binalar
kimin bu rüyalar hiç bilmiyorum sahiden
de ben hiç rüya görmez idim nasıl olurda uyanmam
her sabah bir avuç kan birikti ağzıma
dünya değilde döner başım vertigoyla savrulan
kaç zamanı devirdim kaçarken aklıma
düşmüş bu camdan ayakkabıyı gelip benden alsana
gidenin çaresi yok kalanlarıda boşver
belki bi gün döner yalanlarla der ki boşver
bilirsin hepsi sahte mutluluktu yinede boşver
sen insan ol yeterki acıyı kabullen ve boşver
nakarat
geride bırakılan geride kalıcak ama
beni bir bırak ulan, deliye vurucam
bir zaman unutulan bir adam olucam ama
bir baba gibi yüreği sıkıca tutucam
(Ados)
ve süpriz, hayalin içine sıçılmış bi anda
demek ki hayal kurulduğunda düştün hattan
bitti rüzgarınla savrulan bu kanatlar
ben uçmadıkça avuçlarım rüzgarları tokatlar
ben amiyane tabiriyle burda kamberim
ben olmuyorsam her bi düğün başlamadan bitmeli
çünkü beceremezsiniz ölüp dirilmeyi
tek derdiniz bi çok yürekte yer etmekle ilgili
(Da Poet)
henüz doğmadım
henüz ağlamakla başlamadım hayata
bir çentik atıp zamana
geriye alıp yelkovanları avuçlarımda ezip
çekip gittim bu istediğim arafa
henüz sevmedim seni
henüz tatmadım acıyı sırtlanıpta o koyu gerçekliğini
henüz hiç bişey bilmedim unutmadım
bir ağaç gibi hür ve de hala ayaktayım
(Ados)
ararsa beni ne yerde gökte ne de bu denizde
bulamaz kimse tenim kamuflaj gibidir şehirde
saatler akşamı göstermedikçe görülmem
ki görmek istemeyene görünsemde görünmem
ölüm bizimle beraber misafir evimde
pek yüzsüz ibne gitmedi bir türlü kaldı yerinde
ne var ki doymadı hiç bitmiyor aldıkları
biz derken aynaya baktımda bi ben kaldım elimde
(Da Poet)
tanıdım istanbulu caddelerde yankılandı küfürlerim
gazetelerde yalan küpürleri
bugünün gerçekleri yarın için doğru değil
bugünün gerçekleri yarın için doğru değil
öfke ciğerlere zehir gibi yer edince
bu cehennem beynini zaptedince
herkesin sadakatini görücez
köpekler gibi inan yalnız ölicez
nakarat
geride bırakılan geride kalıcak ama
beni bir bırak ulan, deliye vurucam
bir zaman unutulan bir adam olucam ama
bir baba gibi yüreği sıkıca tutucam
www.youtube.com/watch?v=oeqi4EO5Rbo
(Ados)
ben istanbul şeytanı durmuyo bak bir yanım
o şehre gelip yıkmak istiyorum dört yanı
durdurabilseydim öfke denen kaltağı
belki ruhum et kafesinden çıkardı pusmayıp
susmayıp benimle konuşmakta duvarlar
ya yedim kafayı ya da benimle delirdi tüm binalar
kimin bu rüyalar hiç bilmiyorum sahiden
de ben hiç rüya görmez idim nasıl olurda uyanmam
her sabah bir avuç kan birikti ağzıma
dünya değilde döner başım vertigoyla savrulan
kaç zamanı devirdim kaçarken aklıma
düşmüş bu camdan ayakkabıyı gelip benden alsana
gidenin çaresi yok kalanlarıda boşver
belki bi gün döner yalanlarla der ki boşver
bilirsin hepsi sahte mutluluktu yinede boşver
sen insan ol yeterki acıyı kabullen ve boşver
nakarat
geride bırakılan geride kalıcak ama
beni bir bırak ulan, deliye vurucam
bir zaman unutulan bir adam olucam ama
bir baba gibi yüreği sıkıca tutucam
(Ados)
ve süpriz, hayalin içine sıçılmış bi anda
demek ki hayal kurulduğunda düştün hattan
bitti rüzgarınla savrulan bu kanatlar
ben uçmadıkça avuçlarım rüzgarları tokatlar
ben amiyane tabiriyle burda kamberim
ben olmuyorsam her bi düğün başlamadan bitmeli
çünkü beceremezsiniz ölüp dirilmeyi
tek derdiniz bi çok yürekte yer etmekle ilgili
(Da Poet)
henüz doğmadım
henüz ağlamakla başlamadım hayata
bir çentik atıp zamana
geriye alıp yelkovanları avuçlarımda ezip
çekip gittim bu istediğim arafa
henüz sevmedim seni
henüz tatmadım acıyı sırtlanıpta o koyu gerçekliğini
henüz hiç bişey bilmedim unutmadım
bir ağaç gibi hür ve de hala ayaktayım
(Ados)
ararsa beni ne yerde gökte ne de bu denizde
bulamaz kimse tenim kamuflaj gibidir şehirde
saatler akşamı göstermedikçe görülmem
ki görmek istemeyene görünsemde görünmem
ölüm bizimle beraber misafir evimde
pek yüzsüz ibne gitmedi bir türlü kaldı yerinde
ne var ki doymadı hiç bitmiyor aldıkları
biz derken aynaya baktımda bi ben kaldım elimde
(Da Poet)
tanıdım istanbulu caddelerde yankılandı küfürlerim
gazetelerde yalan küpürleri
bugünün gerçekleri yarın için doğru değil
bugünün gerçekleri yarın için doğru değil
öfke ciğerlere zehir gibi yer edince
bu cehennem beynini zaptedince
herkesin sadakatini görücez
köpekler gibi inan yalnız ölicez
nakarat
geride bırakılan geride kalıcak ama
beni bir bırak ulan, deliye vurucam
bir zaman unutulan bir adam olucam ama
bir baba gibi yüreği sıkıca tutucam
