bir iskambil eve taşınıp ilk depremde öleceğim... çok güzel bitiriş ki bu güzelliğe ardından giren güzel nakarat daha çok anlam yüklüyor.


''Doğdum ve o gün başladım o dipsiz tırmanışa kalktım bu dağa.'' bu söze değinmek istiyorum biraz.

hayatı anlatacak yüzlerce betimle yazabilir insan. bu betimleme de oldukça güzel bir betimleme.

hayat bir dağa benzetilmiş.''Ölüm aşağıda ve hayat yukarıda '' demiş bir önceki cümlesinde de zaten. doğar doğmaz başlarsın tırmanmaya zirveye varırsın belki. ama öldüğünde aşağı doğru yuvarlanmaya başlarsın. en dibi gelmedikçe seni hatırlar birileri. eğer bu hayatta önemli iz bırakmışsan senin zirven daha yüksek olur dolayısıyla dibe ulaşma vaktin geç olur.

Kopmak üzere olan bir parçada vücudum ve tüm ağırlığım... hani tırmanma sahnelerinde meşhur bir an vardır. ayağı kayar, son anda tutunur bir yere. ve o tutunduu yer yavaş yavaş kopmaktadır.

her yerde bilinmezlik vaar...