çok iyi bi konuya değindin baştan kaptın oyu, ben de arkadaş ortamı falan filan başladım bi sene boyunca aralıklı içtim çok hoşuma gitmeye başladı sanki dertleri unutturuyo amk. her allahın günü kova başında gram gram içiyodum kaybedecek hiçbir şeyim yokmuş gibi, başıma bi şey gelse ani bi kalp krizi tutsa arkamda kimseyi bırakmayacakmışım gibi. bonzaiydi şekerdi falan derken 3 senem böyle geçti okula bile götürüyodum kafamı sikeyim. sonra bi baktım korex içmeye başlamışım. bildiğin eroin amk.

hafızam 70lik amcalar gibi oldu dünümü hatırlayamaz oldum. çevremdeki herkesi, tüm değer verenlerimi kaybettim. kim görüşmek istese işim var deyip geçiştirdim. kalbimde üfürüm çıktı. abilerim derdi ki "oğlum emre ilerde çok pişman olucaksın belki o ilersini bile göremezsin böyle devam edersen ölür gidersin sevenlerine ailene yazık" benim cevabım her seferinde "amaaan ölüceksem bu dalgalar yüzünden öleyim be abi yeter karışmayın artık" günler böyle devam etti. bu sefer tat alamamaya başlıyo insan. bağımlı psikolojisini yaşayan bilir. "napıcam ben, nasıl bırakıcam. ulan çok yalnızım amk kimseye anlatamıyorum anlatmaya kalksam anlamıyolar. ulan ne pis bi şey bu amk" öyle öyle derken 5 vakit namaza başladım bırakmak için sonunda allahım dualarımı kabul etti bana güç verdi bıraktım allahıma binlerce kez şükürler olsun.

ayık yaşamaya hiç alışık değildim. çok zor bi dönem beni bekliyodu. bu sefer alkol içmeye başladım. para da dayanmıyo merete. şuan hala alışamadım ayık yaşamaya haftada en az bi kez içerim alkol.

yani rapçi abilerim, kardeşlerim bu dalgaların yaşı yok. bi kaç denyonun liriklerine bu dalgaları işlemesiyle iyi bi şey olduğunu sanmayın. hayat bitirir. ne demiş sansar salvo; çocuk bu bok hayatını bitirir.