kiminin mutluluk getirir, kiminin getirmez dediği nane. orta yolu bularak şu sonuca ulaşalım:

para kısa süreliğine mutluluk getirir, sonsuza kadar süren mutluluk yoktur çünkü insan en ufak şeylerle bile mutsuz olmayı becerebilir, bir süre sonra insan hem paraya alışacağından hem de hayatındaki mutsuzluklar daha çok göze çarpacağından parayı gereksiz görür. elindeki parayı kaybederse zora girer üzülür, tekrar kazanırsa yine mutlu olur, sonra tekrar mutsuz olur falan. döngü yani.

çoğu dinlerin ve mitolojilerin cennet tasvirlerinde cennete insanın mutsuzluğu hissetmeyeceği yazar. düşünün yani nasıl bir varlığız, cennette bile mutsuz olmayı becerebilirmişiz ki mutsuz olmayı beynimizden direkt siliyorlar orada.