Ulan ya saian "odamın içi 16 metre kare matem, dünyadan nefret etmek için bir neden bulacaktık zaten" dedikten sonra ados "yanıldık" diye girince bi rahatlama geliyor ki anlatamam. Olm kabul ediyorum resmen lan. 'Kabul et kaybettin olm' diyorum kendi kendime. Kabullenmek huzur veriyor.
Dostoyevski haklıymış diyor insan sonra da.