bundan 10-11 yıl önceydi galiba, babamın bilgisayarında dönemin pop hitlerinin falan olduğu bir klasör vardı, başkasına yaptırmış büyük ihtimal. her nasıl olmuşsa içine bu albümden bazısı meşhur, bazısı aman aman da bilinmeyen birkaç şarkı karışmış. o altyapılardaki ne olduğunu bilmediğim değişik sesler, snoop'un o rahat rapi, garip ve güzel geliyordu. bilhassa murder was the case favorimdi, ki hala da favorimdir, o sikik atmosferlere bayılıyorum. sonra serial killa, gin and juice, who am i whats my name ve aint no fun if the homies cant have none falan gelir tabii.

tüm bunların haricinde üst düzey prodüksiyonuyla*, hiphop alemine ilham oluşuyla, snoop doggy dogg'un özgün ve rahat tekniğiyle büyük ve sağlam bir albümdür. yani albümü döngüye alın, arkada saatlerce dönüp dursun, öyle de rahat bir albüm.

şöyle ilginç bir bilgi de verelim, snoop doggy dogg hazretleri bu albümü hiç dinlememiştir. www.hotnewhiphop.com/snoop-dogg-has-never-listened-to-doggystyle-news.8273.html