edit: boşuna yeni entry yazmamak için bunu düzenliyorum, eskisi zaten kısa bir şeymiş pek gerek yok
özellikle son istanbul trip - redkeys dissleşmelerinden sonra maestro dahil bütün istrip üyelerinden soğumuş olsam da bu albümün bende ayrı bir yeri var, birkaç ay önce çok dinledim ve hala severek dinlediğim parçaları var. bunların hatrına tekrar dinleyip bir inceleme yazacağım çünkü hak ettiğini düşünüyorum
intro: intrumental bir parça, arada da maestro ve başka kişilerin konuştuğu kısa kısımlar var. albüme güzel bir başlangıç
bataklık: beatte no.1 var, her ne kadar ikincisini (bkz: bataklık 2) daha çok sevsem de bu da her yönüyle gayet iyi bir parça. albümün özeti denilebilir, sözleri de beati gayet iyi. özellikle girişi hoşuma gidiyor
duman oldum: hem albümün, hem de maestro'nun en sevdiğim parçası. 2 dakikalık çok güzel bir verseden sonra melek mosso giriyor ve onun kısmı da en az maestro kadar iyi. son zamanlarda pek dinlemesem de bugüne kadar en çok dinlediğim türkçe rap parçaları arasına girer büyük ihtimalle
tek yol hiphop: favorilerim arasına girmez ama yine de sevdiğim bir parça, maestro'nun hızlandığı kısım ve gerisi baya hoşuma gidiyor. heja ve xir ise biraz geride kalıyor, özellikle xir'in nakaratı sıkıcı ama karşıma çıksa değiştirmem
beni bul: fazla bir olayı yok, bataklık'ın biraz daha kötüsü diyebilirim. albümü çok severken dinliyordum ama şu an dinlemem büyük ihtimalle
sokaklar: duman oldum'dan sonra albümde en sevdiğim parça, yine albümün özeti diyebiliriz. anlatmak istediklerini iyi şekilde anlatıyor, özellikle 2. dakikadan sonrası daha güzel
haddini bilmezsen: çok ortalama bir parça, ne iyi ne kötü. eğer canım çok maestro dinlemek isterse dinlerim ama diğer türlü hiç açmam
gerçek hiphop: pek dinlemesem de hala albümde sevdiğim parçalardan, nakaratta da şehinşah ve ezhel güzel bir hava katıyor. 2. verse biraz daha öne geçiyor
kimi gördün: beni bul ile birlikte albümün en zayıf tarafı. ashoo zaten kötü, maestro da ona uyum sağlamış ve baya kötü bir parça ortaya çıkıyor
vee albümün kapanışı, bakmazsan göremezsin: hidra verseü ile başlıyor ve albümün seviyesine göre gayet iyi, gittikçe yükselmesi baya hoş. sonra maestro'nun nakaratı giriyor, o da albüme göre ortalama üstü. ardından da maestro klasik bir verse ile albümü bitiriyor, hidra için dinlenir
sonuç olarak hala dinlenecek bir albüm olduğunu düşünüyorum, maestro'nun da kariyer zirvesi sayılır. 3.5/5 puan ile bitiriyorum
özellikle son istanbul trip - redkeys dissleşmelerinden sonra maestro dahil bütün istrip üyelerinden soğumuş olsam da bu albümün bende ayrı bir yeri var, birkaç ay önce çok dinledim ve hala severek dinlediğim parçaları var. bunların hatrına tekrar dinleyip bir inceleme yazacağım çünkü hak ettiğini düşünüyorum
intro: intrumental bir parça, arada da maestro ve başka kişilerin konuştuğu kısa kısımlar var. albüme güzel bir başlangıç
bataklık: beatte no.1 var, her ne kadar ikincisini (bkz: bataklık 2) daha çok sevsem de bu da her yönüyle gayet iyi bir parça. albümün özeti denilebilir, sözleri de beati gayet iyi. özellikle girişi hoşuma gidiyor
duman oldum: hem albümün, hem de maestro'nun en sevdiğim parçası. 2 dakikalık çok güzel bir verseden sonra melek mosso giriyor ve onun kısmı da en az maestro kadar iyi. son zamanlarda pek dinlemesem de bugüne kadar en çok dinlediğim türkçe rap parçaları arasına girer büyük ihtimalle
tek yol hiphop: favorilerim arasına girmez ama yine de sevdiğim bir parça, maestro'nun hızlandığı kısım ve gerisi baya hoşuma gidiyor. heja ve xir ise biraz geride kalıyor, özellikle xir'in nakaratı sıkıcı ama karşıma çıksa değiştirmem
beni bul: fazla bir olayı yok, bataklık'ın biraz daha kötüsü diyebilirim. albümü çok severken dinliyordum ama şu an dinlemem büyük ihtimalle
sokaklar: duman oldum'dan sonra albümde en sevdiğim parça, yine albümün özeti diyebiliriz. anlatmak istediklerini iyi şekilde anlatıyor, özellikle 2. dakikadan sonrası daha güzel
haddini bilmezsen: çok ortalama bir parça, ne iyi ne kötü. eğer canım çok maestro dinlemek isterse dinlerim ama diğer türlü hiç açmam
gerçek hiphop: pek dinlemesem de hala albümde sevdiğim parçalardan, nakaratta da şehinşah ve ezhel güzel bir hava katıyor. 2. verse biraz daha öne geçiyor
kimi gördün: beni bul ile birlikte albümün en zayıf tarafı. ashoo zaten kötü, maestro da ona uyum sağlamış ve baya kötü bir parça ortaya çıkıyor
vee albümün kapanışı, bakmazsan göremezsin: hidra verseü ile başlıyor ve albümün seviyesine göre gayet iyi, gittikçe yükselmesi baya hoş. sonra maestro'nun nakaratı giriyor, o da albüme göre ortalama üstü. ardından da maestro klasik bir verse ile albümü bitiriyor, hidra için dinlenir
sonuç olarak hala dinlenecek bir albüm olduğunu düşünüyorum, maestro'nun da kariyer zirvesi sayılır. 3.5/5 puan ile bitiriyorum
