no.1'in durduk yere adamın amına koyan bi şarkısı.




sok kalemi sayfanın karnına
huzur beni rehin alır gibi arkamda
karanlıkta içimdeki güneşli bir hava
aklımı oynatmam için bir vinç getir bana

çocuk olmak istiyordum nedensizce gülmek
ama şimdi beklediğim nedensizce ölmek
açılmayan paraşüte güvenirim ama
sevmediğim senin gibi uçaklara binmek

annemin yüzüne baktım ağlıyordu yine
kahrolası bu şehirde kör olmayı dile
bataklıkta rehineyim yeminlere tövbe
inançlarım kırıldı bir kemik gibi benim