90'larda geçen görüntülerden çok etkilendim. hiç görmediğim görüntülerdi. boe b abimizi görmek çok güzeldi. acaba bugün nasıl bir insan olurdu diye düşünmeden edemedim ve bana kalırsa bugün yaşasa erci e gibi bir insan olurdu. yazdığı pozitif liriklere ve kendisine baktığımız zaman ılımlı, çete işlerini sevmeyen birisini görüyoruz. çevresindeki insanların aksine gangstalığa özenmemiş, tek uğraşı müzik olan biri.
bu arada 140journos'a sonsuz teşekkürler. benim hayatımı işlesinler benimki bile izlenir anasını satayım.
şimdi gelelim aylar sonra sözlükte bana entry girdirecek bu belgesele. ben biraz farklı bir açıdan bakmaya çalışacağım.
zor günler geçirdiler, çete kavgalarına karıştılar, belki birkaçı öldü, belki birkaçı hapse düştü, anaları ağladı. ama kruezberg'te yaşamış eski ve yeni nesil türk gençleri, bence bugüne kadar yaşadıkları hayattan her şeye rağmen memnunlar. birçoğunun dedesinin iç anadoludan göçtüğünü farz edersek, eğer almanya'ya göç etmeselerdi köyde durup koyun otlatacaklardı, inek sağacaklardı, amcasının kızıyla evlenip tezekten evlerinde boş boş oturacaklardı. massaka köyün kalıplı, ağır işler yüklenen çobanı olurdu, killa hakan da fırlama, komik, kahvehanelerin boş muhabbet yapan adamı. e şimdi sorsan hangi hayatı seçer bu adamlar? oldukça yavan ve sıkıcı geçen, tek artısı biraz huzur olan -o da cahillikten gelen- köy hayatını mı? yoksa türkiye'de asla göremeyecekleri güzel kızlarla aynı sınıflarda okul okuyup, kültür ve ekonomik refah dolu, mercedeslerden inmedikleri almanya hayatını mı? ekonomik refahını geçtim, bu adamlar almanya sayesinde dünya gördü dünya. killa flow radyo'ya çıktığında ''iyi ki alman pasaportum var, her yeri vizesiz gezebiliyorum'' demişti. göç etmeseler adam köylünün tekiydi, gezdiği yer en fazla istanbul olurdu. youtube'da bbc'nin 1973'te türklerin almanya'ya göçünü işleyen belgeseline bakın. hepsi gariban, cahil, metropol hayatına çok uzak, belki çıplak bir kadın omzu bile görmemiş olabilecek insanlar. hadi şimdiki köylüler en azından tiktok ile görüyo dünyayı, ama o zamanlar teknoloji de yok.
son zamanlarda iyice yükselen almanya ekonomisi seviciliği yapmıyorum ben, onu başka bi zaman yaparız. beni bi ps4'ü haftalık maaşımla alabilecek olmam değil başka şeyler tavlıyor. ben bu kruezberg gençliğinin toplumdaki statülerini tırnaklarla kazıyıp kazanmalarını, verdiği hayat mücadelesini hep hayranlıkla ve imrenerek izledim. keşke ben de bir parçası olsaydım bu hayatın. bir kere kozmopolit bir şehirdesin, etrafın arnavut, alman, ganalı, avusturyalı vs insan kaynıyor. bir sürü kültürle içiçesin. bu bile yeterli beni tavlamasına. benim bi tane boşnak göçmeni arkadaşım var diye arada düşünüp seviniyorum.
ayrıca tüm bu hayat mücadelesine rağmen kruezberg gençleri türkiye'deki gençlerin hepsinden -belki beyaz türk olanları hariç- şanslıydılar. 90'larda amerikan rapini dinleyebiliyorlardı mesela ordaki türkler. videoda bahsedilen amerikan askerleri olmasa da dinlerlerdi. çünkü ulaşılabilirik ve imkanlar çok daha fazlaydı almanya'da. belki de ordaki gençler türk gençlerinden 5-10 yıl önce windows kullanmaya başladılar. bunlar hayati şeyler değil ama önemli şeyler.
uzun lafın kısası, keşke ben de orda bir hayat sürseydim be. gastarbeiter çocuğu olsaydım. anam babam çalışırken ben mahalledeki türk arkadaşlarımla dazlak nefretini konuşsaydım.
gastarbeiter çocuğu demişken bunu da yapıştırayım gitsin. open.spotify.com/playlist/3Vr82yt7d3raVeJKt6g7L0?si
=8HXcSQyAQcq993qsYtfyxQ
bu arada 140journos'a sonsuz teşekkürler. benim hayatımı işlesinler benimki bile izlenir anasını satayım.
şimdi gelelim aylar sonra sözlükte bana entry girdirecek bu belgesele. ben biraz farklı bir açıdan bakmaya çalışacağım.
zor günler geçirdiler, çete kavgalarına karıştılar, belki birkaçı öldü, belki birkaçı hapse düştü, anaları ağladı. ama kruezberg'te yaşamış eski ve yeni nesil türk gençleri, bence bugüne kadar yaşadıkları hayattan her şeye rağmen memnunlar. birçoğunun dedesinin iç anadoludan göçtüğünü farz edersek, eğer almanya'ya göç etmeselerdi köyde durup koyun otlatacaklardı, inek sağacaklardı, amcasının kızıyla evlenip tezekten evlerinde boş boş oturacaklardı. massaka köyün kalıplı, ağır işler yüklenen çobanı olurdu, killa hakan da fırlama, komik, kahvehanelerin boş muhabbet yapan adamı. e şimdi sorsan hangi hayatı seçer bu adamlar? oldukça yavan ve sıkıcı geçen, tek artısı biraz huzur olan -o da cahillikten gelen- köy hayatını mı? yoksa türkiye'de asla göremeyecekleri güzel kızlarla aynı sınıflarda okul okuyup, kültür ve ekonomik refah dolu, mercedeslerden inmedikleri almanya hayatını mı? ekonomik refahını geçtim, bu adamlar almanya sayesinde dünya gördü dünya. killa flow radyo'ya çıktığında ''iyi ki alman pasaportum var, her yeri vizesiz gezebiliyorum'' demişti. göç etmeseler adam köylünün tekiydi, gezdiği yer en fazla istanbul olurdu. youtube'da bbc'nin 1973'te türklerin almanya'ya göçünü işleyen belgeseline bakın. hepsi gariban, cahil, metropol hayatına çok uzak, belki çıplak bir kadın omzu bile görmemiş olabilecek insanlar. hadi şimdiki köylüler en azından tiktok ile görüyo dünyayı, ama o zamanlar teknoloji de yok.
son zamanlarda iyice yükselen almanya ekonomisi seviciliği yapmıyorum ben, onu başka bi zaman yaparız. beni bi ps4'ü haftalık maaşımla alabilecek olmam değil başka şeyler tavlıyor. ben bu kruezberg gençliğinin toplumdaki statülerini tırnaklarla kazıyıp kazanmalarını, verdiği hayat mücadelesini hep hayranlıkla ve imrenerek izledim. keşke ben de bir parçası olsaydım bu hayatın. bir kere kozmopolit bir şehirdesin, etrafın arnavut, alman, ganalı, avusturyalı vs insan kaynıyor. bir sürü kültürle içiçesin. bu bile yeterli beni tavlamasına. benim bi tane boşnak göçmeni arkadaşım var diye arada düşünüp seviniyorum.
ayrıca tüm bu hayat mücadelesine rağmen kruezberg gençleri türkiye'deki gençlerin hepsinden -belki beyaz türk olanları hariç- şanslıydılar. 90'larda amerikan rapini dinleyebiliyorlardı mesela ordaki türkler. videoda bahsedilen amerikan askerleri olmasa da dinlerlerdi. çünkü ulaşılabilirik ve imkanlar çok daha fazlaydı almanya'da. belki de ordaki gençler türk gençlerinden 5-10 yıl önce windows kullanmaya başladılar. bunlar hayati şeyler değil ama önemli şeyler.
uzun lafın kısası, keşke ben de orda bir hayat sürseydim be. gastarbeiter çocuğu olsaydım. anam babam çalışırken ben mahalledeki türk arkadaşlarımla dazlak nefretini konuşsaydım.
gastarbeiter çocuğu demişken bunu da yapıştırayım gitsin. open.spotify.com/playlist/3Vr82yt7d3raVeJKt6g7L0?si
=8HXcSQyAQcq993qsYtfyxQ
