Kopya kalpler, gözlerin önünde parlamakta bir fener
Ve ihtirasla süslenen bir gelecek önüme konulan
Gülmek, ağlamak seçimlerim
Hangi şıkta mola verendim?
Ayazlarında terleyendim

Saçmalık bu his
Ve geriye dönüşü yok
Pis bir şakaya maruzum
Ve hecelerimde kimi zamansa aruzum
Anca buldum arzularımı, arz-talep mi bilmem
Hep bu farzla yaşanılır mı?
Ben ne istedim ki, önüme koydular bu kuklayı?

Ve zor günümde hor görüldüm
Kor bir aleve ben gömüldüm
Hislerimde çürüdüm artık anla
Kopya kalbim çok çizildi, kaprisinden bezdi
Adamın anca gizli bir kaçak suç işlemiş ve izini bulamamışlar

işte şimdi pişti oldun
Yokluğun bir ölüme benzetildiği
Şiir tadında varlığın bir saçmalıkmış
Acil anladım, anca topladım, kanca sapladım bu acıya
Bir el olsun ben de ateşi bastım

Kurut bu dereyi sen kolaysa
Gözlerim yine de parçalı bulutlu
Anlamın da uludur, aşkın gözleri hep sulu mudur?
Hakkı bu mudur?
Sadakatin, güvenimin sonu mudur?
Sen kaderdin